Klaas van Berkel | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke gegevens | ||||
Geboren | Nieuwer-Amstel, 24 juli 1953 | |||
Nationaliteit | Nederland | |||
Werkzaamheden | ||||
Vakgebied | Geschiedenis | |||
Universiteit | Rijksuniversiteit Groningen | |||
Bekende werken | In het voetspoor van Stevin: geschiedenis van de natuurwetenschap in Nederland, 1580-1940 1985 ; Citaten uit het boek der natuur, 1998 | |||
|
Klaas van Berkel (Nieuwer-Amstel, 24 juli 1953) is een Nederlandse historicus en emeritus-hoogleraar Geschiedenis na de Middeleeuwen aan de Rijksuniversiteit Groningen.[1] Hij is vooral bekend als wetenschapshistoricus.
Van Berkel studeerde geschiedenis en filosofie aan de Rijksuniversiteit Groningen, en promoveerde in 1983 aan de Universiteit Utrecht op een proefschrift over Isaac Beeckman (1588-1637) en de mechanisering van het wereldbeeld.[2]
Nadien werkte hij eerst als wetenschappelijk medewerker bij de Open Universiteit en doceerde hij geschiedenis der natuurwetenschappen aan de Landbouwhogeschool te Wageningen. In 1988 werd hij - als opvolger van Ernst Kossmann - benoemd tot hoogleraar Geschiedenis na de Middeleeuwen aan de Rijksuniversiteit Groningen. Van 1992 tot 1999 was hij directeur van het Rudolf Agricola Instituut.
Vanaf 1988 werkte Van Berkel ook als redacteur bij verschillende tijdschriften en in verschillende administratieve functies en commissies. Sinds 1997 is hij lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW).[3]
Boeken van Klaas van Berkel
Verder schreef hij artikelen over onder andere René Descartes,[7] het Rijksmuseum Boerhaave,[8] Jacob Clay, Eduard Jan Dijksterhuis, de Hollandse significa en Frits Zernike