Oirschot
Plaats in Nederland Vlag van Nederland
Oirschot (Noord-Brabant)
Oirschot
Kaart
Situering
Provincie Vlag Noord-Brabant Noord-Brabant
Gemeente Vlag Oirschot Oirschot
Coördinaten 51° 30′ NB, 5° 19′ OL
Algemeen
Oppervlakte 60,91[1] km²
- land 60,53[1] km²
- water 0,37[1] km²
Inwoners
(2023-01-01)
13.555[1]
(223 inw./km²)
Woning­voorraad 5.936 woningen[1]
Overig
Postcode 5688 - 5689
Netnummer 0499
Woonplaatscode 1207
Belangrijke verkeersaders A58 N395
Portaal  Portaalicoon   Nederland

Oirschot (uitgesproken als 'Oorschot', uitspraak) (Brabants: Orskot) is de hoofdplaats van de gelijknamige gemeente Oirschot, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Oirschot is gelegen in regio de Kempen.

Etymologie

[bewerken | brontekst bewerken]

De naam Oirschot zou afkomstig zijn van "schoot", wat hoger gelegen land in moerassig gebied betekent, en "oir" (de "i" duidt hier enkel op een verlenging van de "o" conform de Middelnederlandse spellinggewoonte, en voegt verder geen klank toe), wat mogelijk op "oeros" of "ijzeroer houdende bodem" terug is te voeren. Maar het zou ook kunnen dat "oir" juist zoals "aar" op water duidt. In dat geval is het dus een hoge plek in of aan een natte laagte, hetgeen nu nog steeds het geval is alleen minder duidelijk dan in het verleden. Oirschot heeft daarmee dezelfde betekenis als Aarschot in Vlaams-Brabant.

Geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

Hoewel er al sinds de prehistorie bewoning is geweest op het grondgebied van het huidige Oirschot, zijn schriftelijke documenten pas relatief laat aanwezig. Op dat ogenblik was Oirschot, vanuit een Frankische nederzetting, al uitgegroeid tot een plaats van regionale betekenis. Zo is er sprake van de heilige Odulfus, die omstreeks 805 pastoor van Oirschot was. Er is sprake van documenten die gewag maken van de verering van Odulfus te Oirschot zo vroeg als 1150 en 1270. Dit zijn echter jongere kopieën van oudere documenten, die mogelijk op vervalsingen berusten. Archeologische vondsten bevestigen overigens bewoning tijdens de 8e en 9e eeuw in de omgeving van de Mariakerk. Ook was er zeker al vanaf het begin van de 13e eeuw een kapittel van elf kanunniken. Vanuit de parochie van Oirschot zijn de parochiekerken gesticht van Oostelbeers, Middelbeers, Vessem en Wintelre. Enige invloed van de Abdij van Echternach en de Abdij van Sint-Truiden zal er wel geweest zijn, maar dit betrof slechts enkele boerderijen.

Ook in wereldlijke zin was Oirschot niet onbelangrijk. Het was een vrijheid en hoofdplaats van Kempenland. Men kende een jaarmarkt. In 1513 werd een regthuis gebouwd dat, afgezien van dat in 's-Hertogenbosch, het enige was in de Meierij van 's-Hertogenbosch. De heer van Oirschot had twee kastelen: Kasteel Oud Beijsterveld nabij Oirschot en Kasteel Ten Bergh nabij Spoordonk. Mogelijk is deze heerlijkheid vanuit de Spoordonkse Watermolen ontstaan.

De heren van Oirschot hebben ook Vught in handen gekregen, maar verloren dat geleidelijk toen de Hertog van Brabant in 1196 zijn eigen machtscentrum in die omgeving stichtte: de stad 's-Hertogenbosch. De hertog kreeg definitief invloed in Peelland en Kempenland in 1232. Zo werd Oirschot een zogeheten halve heerlijkheid: de helft van de rechten was in handen van de Hertog van Brabant en de andere helft van de Heer van Oirschot, die overigens lang uit machtige adellijke families heeft bestaan.

Oorspronkelijk vormde het Vrijthof bij de Mariakerk het centrum van de plaats, later werd de Sint-Petruskerk gebouwd en uiteindelijk verplaatste het centrum zich naar de directe omgeving van deze nieuwe kerk. Het is mogelijk dat de hertog betrokken was bij de bouw van de Sint-Petruskerk, om ook op kerkelijk gebied een nieuw machtscentrum te stichten.

In 1320 verkocht het oude adellijke geslacht de heerlijkheid Oirschot aan Rogier van Leefdaal die een vertrouweling van de hertog was. Via vererving kwam de heerlijkheid aan de familie Van Merode en via een gerechtelijke verkoop in 1672 aan de familie Sweerts de Landas, een protestantse familie, die het Kasteel Oud Beijsterveld tot 1831 behield, al waren de heerlijke rechten toen vervallen. Hierna werd het een missieklooster.

Omstreeks 1600 was Petrus Vladeraccus actief in Oirschot. Hij zette zich in voor de contrareformatie en voerde de richtlijnen van het Concilie van Trente door. In 1633 echter kwamen, onder militaire begeleiding, de eerste protestanten in Oirschot, en met de Vrede van Münster in 1648 was het tij volledig gekeerd. Er volgde een periode van economische neergang en toen op het einde van de 18e eeuw de nieuwe straatweg van 's-Hertogenbosch naar Luik werd aangelegd, liep deze op ruime afstand van Oirschot. De plaats werd door Eindhoven, en door het in 1821 afgesplitste Best, overvleugeld.

In de 20e eeuw kwam het toerisme op, terwijl uiteindelijk ook industrialisatie optrad, oorspronkelijk bestaande uit traditionele bedrijven zoals de meubelindustrie, later ook metaalindustrie, zoals Heras, en een bedrijf voor verplaatsbare cabines, De Meeuw. De komst van het Wilhelminakanaal (1923) stimuleerde de industriële bedrijvigheid. Ook breidde de plaats zich snel uit doordat werknemers van de Generaal Majoor de Ruyter van Steveninckkazerne in Oirschot kwamen wonen. Ook ligt Oirschot langs de snelweg die Eindhoven met Tilburg verbindt.

In 1997 werd in het kader van de gemeentelijke herindeling van Noord-Brabant de gemeente Oost-, West- en Middelbeers opgeheven en ingedeeld bij de gemeente Oirschot.

Buurtschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Straten, Notel, Snepseind, De Stad, Moleneind, Theetuin, Boterwijk, Hedel, Tregelaar, Hersel, Oudenhoven, Eerdbruggen, Pullen

Bezienswaardigheden

[bewerken | brontekst bewerken]
Sint-Petrusbasiliek

De plaats Oirschot telt meer dan 300 rijks- en gemeentelijke monumenten en beschikt over een beschermd dorpsgezicht.

Kerkelijke gebouwen

[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldlijke gebouwen

[bewerken | brontekst bewerken]

Monumenten

[bewerken | brontekst bewerken]

Musea

[bewerken | brontekst bewerken]

Openbare kunst

[bewerken | brontekst bewerken]

Foto's

[bewerken | brontekst bewerken]

Natuur en landschap

[bewerken | brontekst bewerken]

Oirschot wordt omringd door een oud agrarisch cultuurgebied met enkele interessante buurtschappen en langgevelboerderijen, maar verder naar het noorden vindt men het landschapsreservaat De Mortelen, bestaande uit loofbos afgewisseld met stukjes cultuurland.

Ten zuiden van Oirschot loopt het Wilhelminakanaal, waarlangs zich fraaie bermen en een fietspad bevinden. Daar weer ten zuiden van ligt kleinschalig bosgebied en enkele landgoederen, zoals 's-Heerenvijvers en Hemelrijken, terwijl zich ten zuiden daarvan de Oirschotse Heide bevindt, wat een veel droger terrein is met ook heide en stuifzand. Dit gebied is intensief in gebruik als militair oefenterrein, maar toegankelijk.

Ten westen van Oirschot bevindt zich nog het Landgoed Baest, in het zuiden de Oostelbeerse Heide.

Economie

[bewerken | brontekst bewerken]

Oirschot was vanouds een agrarische plaats met een bestuurlijke en centrumfunctie. Naast brouwerijen, zoals Brouwerij De Kroon, kwam ook andere industrie naar Oirschot. Deze werd gestimuleerd door de aanleg van het Wilhelminakanaal. Ook de autosnelweg van Eindhoven naar Tilburg loopt langs Oirschot.

Van groot belang was de meubelindustrie. Aan de wieg hiervan stond Cornelus Jacobus Teurlincx. Deze vertrok in 1848 naar de Verenigde Staten. In 1858 kwam hij met behulp van een lening, die door de gemeente gegeven was, terug naar Nederland. Daar ontwikkelde hij de Amerikaanse stoel, die geheel van hout was. Aldus werd een Stoomfabriek van echte Amerikaansche stoelen, banken en tafels opgericht met de naam Teurlincx & Meijers. Andere bedrijven zoals Vlemmincks Erven & Co, Tret & Meeuwis, en Van Leuven volgden. In 1910 waren er zes meubelbedrijven met in totaal 83 medewerkers. In 1919 werd de RK Vereeniging van fabrikanten van Oirschotse stoelen opgericht. Weldra waren er acht fabrikanten die stoelen en andere houten meubelen vervaardigden. In 1958 werd door de plaatselijke meubelindustrie de beroemde Oirschotse stoel opgericht. Deze werd gemaakt door de firma Meeuwis. Ook tegenwoordig zijn er nog enkele kleine meubelfabrieken, zoals Meubelfabriek Veldhuizen, Furnituremarc BV en Kees Verhouden Meubelen. Deze laatste heeft behalve een meubelmakerij ook een woonwinkel voor consumenten.

Ten westen van Oirschot ligt een bedrijf dat hekwerken en poorten produceert en ten oosten van Oirschot ligt een ander groot bedrijf dat bouwketen en prefab tijdelijke woningen vervaardigt. Daarnaast is defensie een grote werkgever. De Generaal Majoor de Ruyter van Steveninckkazerne, ook bekend als Legerplaats Oirschot, ontplooit veel activiteiten op de Oirschotse Heide, en veel personeel van deze kazerne woont in Oirschot.

Evenementen

[bewerken | brontekst bewerken]

Verenigingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Verenigingen in Oirschot zijn onder meer:

Voorzieningen

[bewerken | brontekst bewerken]

Verkeer en vervoer

[bewerken | brontekst bewerken]

Oirschot is bereikbaar via de A58.

Oirschot is per openbaar vervoer bereikbaar met de volgende buslijnen:

In Best, Boxtel, Eindhoven en Tilburg kan overgestapt worden op de trein en andere buslijnen.

Geboren in Oirschot

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Oirschot.

Bronnen

[bewerken | brontekst bewerken]