Resolutie 264 | ||
---|---|---|
Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
Datum | 20 maart 1969 | |
Nr. vergadering | 1465 | |
Code | S/RES/264 | |
Stemming | voor 13 onth. 2 tegen
0 | |
Onderwerp | Zuid-Afrikaanse bezetting van Zuidwest-Afrika. | |
Beslissing | Veroordeling Zuid-Afrika's weigering om Namibië te verlaten. | |
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1969 | ||
Permanente leden | ||
Niet-permanente leden | ||
Kaart met de bantoestans die Zuid-Afrika en Zuidwest-Afrika (Namibië) creëerde.
|
Resolutie 264 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties van 20 maart 1969 werd aangenomen op de 1465e bijeenkomst van de VN-Veiligheidsraad. Dertien van de vijftien leden stemden voor, geen enkel lid stemde tegen. Twee leden, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk, onthielden zich. De resolutie veroordeelde Zuid-Afrika omdat dat land weigerde te vertrekken uit Zuidwest-Afrika.
Op het einde van de 19e eeuw werd Namibië een kolonie van Duitsland, Duits-Zuidwest-Afrika. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het gebied bezet door Zuid-Afrika, dat destijds tot het Britse rijk behoorde. Na de oorlog kreeg Zuid-Afrika van de Volkenbond, de voorloper van de Verenigde Naties, een mandaat over Zuidwest-Afrika.
Rond de jaren zestig begon het verzet tegen de Zuid-Afrikaanse aanwezigheid in Namibië op te komen. Zeker de illegale onafhankelijkheidsverklaring en de apartheidspolitiek van Zuid-Afrika droegen bij tot de internationale wens om Namibië te verzelfstandigen. In 1968 beëindigde de Verenigde Naties het mandaat van Zuid-Afrika in Namibië. Zuid-Afrika weigerde echter Namibië los te laten. Het werd uiteindelijk pas in 1990 onafhankelijk.
De Veiligheidsraad: