Resolutie 822 | ||
---|---|---|
Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
Datum | 30 april 1993 | |
Nr. vergadering | 3205 | |
Code | S/RES/822 | |
Stemming | voor 15 onth. 0 tegen
0 | |
Onderwerp | Armenië-Azerbeidzjan | |
Beslissing | Oproep tot een staakt-het-vuren en onderhandelingen. | |
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1993 | ||
Permanente leden | ||
Niet-permanente leden | ||
Brazilië · Kaapverdië · Djibouti · Spanje · Hongarije · Japan · Marokko · Nieuw-Zeeland · Pakistan · Venezuela
| ||
Armenië (links), Azerbeidzjan (rechts) en Nagorno-Karabach (midden).
|
Resolutie 822 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de VN-Veiligheidsraad aangenomen op 30 april 1993.
Het gebied Nagorno-Karabach is een de jure deel van Azerbeidzjan dat door Armeniërs werd bevolkt en gedurende de Sovjet-periode autonomie genoot als Nagorno-Karabachse Autonome Oblast. Oplopende etnische spanningen eind jaren 1980 tussen Armeniërs en Azerbeidzjanen leidden tot een oorlog en het uitroepen van de onafhankelijkheid van de Republiek Nagorno-Karabach.
In mei 1994 kwam het tot een wapenstilstand. Sindsdien was Nagorno-Karabach met steun van Armenië decennialang de facto onafhankelijk, totdat Azerbeidzjan in september 2023 het territoriale gezag over het gebied herstelde.
De Veiligheidsraad: