Schalkse Ruiters
Genre Praatprogramma, spelprogramma, komedie
Presentatie Bart De Pauw
Tom Lenaerts
Muziek Flight of the Intruder (1991) van Basil Poledouris
Land van oorsprong België
Taal Nederlands
Uitzendingen
Start december 1996
Einde februari 1998
Afleveringen 23
Seizoenen 2
Zender TV1
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Televisie

Schalkse Ruiters was een succesrijk Vlaams komisch televisieprogramma dat van 1996 tot en met 1998 werd uitgezonden. Het programma hield het midden tussen een komisch programma, praatprogramma en spelprogramma. Kijkers kregen telkens drie reportages te zien waarover zij moesten beslissen of deze echt waren of in scène gezet. De presentatie was in handen van Bart De Pauw en Tom Lenaerts.

"Schalkse Ruiters" maakte destijds ophef met haar vaak sensationele reportages, onvoorspelbare sfeer en aanstekelijke humor. Naar de slotaflevering van het eerste seizoen, toen toenmalige VRT-bestuurder Bert De Graeve te gast was, keken 2,166 miljoen mensen. Ook maakte het programma Bart De Pauw, Tom Lenaerts, Michiel Devlieger en het fictieve personage de man van Melle bekend bij een groot publiek.

Concept

Het programma begon altijd met beelden van De Pauw en Lenaerts die vanuit een bos over een groot groen grasveld reden op paarden terwijl ze begeleid werden door heroïsche muziek uit de film "Flight of the Intruder", gecomponeerd door Basil Poledouris. Terwijl ze hun intrede deden in een soort boerendorp werden ze door de inwoners als helden onthaald. In het tweede seizoen kwam er een soortgelijk filmpje, maar dan meer aan de kust gesitueerd.

Schalkse Ruiters had als uitgangspunt dat kijkers niet altijd moesten geloven dat alles wat ze op tv zagen noodzakelijk echt is. Daarom lieten De Pauw en Lenaerts iedere aflevering drie reportages zien waarbij de kijkers, hun centrale gast en het studiopubliek moesten raden welke ervan echt of fictief waren. Het studiopubliek (door hen "Klein Vlaanderen" genoemd) kreeg dan telkens enkele seconden de tijd om te stemmen zodat men meteen kon afleiden hoeveel percent van de aanwezigen "waar" of "niet waar" had gestemd. Er werd ook elke week een centrale gast uitgenodigd (op één uitzondering na altijd een Bekende Vlaming of Nederlander) waarvan de identiteit pas tijdens het programma zelf werd bekendgemaakt en die mee moest nadenken over het waarheidsgehalte van de reportages.

Tussendoor maakten De Pauw en Lenaerts grapjes en vertoonden sketchfilmpjes met hen in de hoofdrol. Geregeld lachten ze ook wat om hun centrale gast door archiefbeelden te tonen of verborgencameraopnamen. Ook hier werden echte beelden vaak afgewisseld met filmpjes die in scène waren gezet.

Of de getoonde reportages echt waar waren, werd pas bekendgemaakt in het tweede deel van de reeks. Het eerste deel begon meestal om 20.30 u en duurde een uur. Vervolgens werd er een aflevering van de politieserie Heterdaad getoond. Na deze uitzending, meestal rond 22.30 u, volgde het tweede deel. Tijdens deze uitzending werd bekendgemaakt wat de juiste oplossingen van de reportages waren en welke kijker thuis een breedbeeldtelevisie gewonnen had.

Af en toe werden ook de kijkers thuis opgeroepen iets te doen rond de volgende uitzending. Meestal gebeurden deze acties onder de titel "Red Michiel", vernoemd naar Michiel Devlieger, de man die De Pauw en Lenaerts hiervoor inschakelden en in 1999 De Mol zou presenteren. De actie "Red Michiel" werd voor het eerst georganiseerd in de derde aflevering van het eerste seizoen.

Voorgeschiedenis

Schalkse Ruiters begon in december 1996 op TV1 met Bart De Pauw en Tom Lenaerts als presentatoren. Oorspronkelijk zou Mark Uytterhoeven een van de copresentatoren worden, maar hij trok zich op het laatste moment terug. De Pauw was op dat moment bij een bepaald publiek bekend als acteur en scenarist van de komische reeks Buiten De Zone (1994-1996) en Lenaerts had zijn sporen verdiend in Uytterhoevens improvisatieprogramma Onvoorziene Omstandigheden (1994). Omdat De Pauw en Lenaerts nog relatief onbekende televisiefiguren waren, bereikte Schalkse Ruiters in het begin slechts een klein aantal kijkers.

Succes

Het programma groeide pas na de tweede aflevering uit tot een hype. De Pauw en Lenaerts hadden voor hun derde reportage illegaal op de luchthaven van Zaventem weten binnen te dringen. De dag erna was deze uitzending groot medianieuws en haalde zelfs het journaal. Er ontstond een hele discussie over de veiligheid van de nationale luchthaven. Dankzij deze publiciteit trok Schalkse Ruiters ineens een massapubliek aan, dat trouw en enthousiast elke aflevering zou blijven volgen. Het eerste seizoen eindigde in maart 1997. Vanwege de drukbekeken slotaflevering volgde er van 7 december 1997 tot februari 1998 een tweede seizoen.

Schalkse Ruiters won zowel in 1996 als in 1997 Humo's Prijs van de Kijker. In 1997 ontving het programma samen met Terug naar Oosterdonk de De HA! van Humo.

Running gags

Sensatie

Afgezien van hun stunt op Zaventem haalden De Pauw en Lenaerts nog een aantal memorabele fratsen uit:

Na Schalkse Ruiters

Schalkse Ruiters was tijdens haar twee seizoenen een opmerkelijk kijkcijferfenomeen. De Pauw en Lenaerts waren opeens volkshelden geworden en voor sommige mensen ook sekssymbolen. Het zou tot 2001 duren voor ze nog eens samen een programma presenteerden: "Mannen op de Rand van een Zenuwinzinking" waarin ze onderzochten hoe mannen vrouwen nog konden behagen tegenwoordig. Het programma werd ook druk en trouw bekeken, maar was toch minder populair dan haar voorganger. Een veelgehoorde kritiek was dat het te doelloos en vrouwonvriendelijk was. Toch werd hierdoor de legende van Schalkse Ruiters niet aangetast.

Nederlandse versie

In 1998 verscheen bij RTL 4 een serie van 8 afleveringen "Schalkse Ruiters", geproduceerd door WolDiss Productions en gepresenteerd door Bas van Werven en Romek van Tiel. Regie was in handen van Marc Disselhoff en de eindredactie was in handen van Philip Woldringh. De serie had in Nederland minder succes dan de oorspronkelijke Vlaamse serie. De Pauw en Lenaerts verklaarden later dat deze Nederlandse versie hun format te strak volgde, tot zelfs de kleur van hun truitjes toe. Het programma werd nadien onder de naam De Firma List & Bedrog nieuw leven ingeblazen met Irene Moors als presentatrice.

Bronnen en verdere informatie