Sen no Rikyu

Sen no Rikyu (千利休, Sen no Rikyū; Sakai, 1522 - 21 april 1591) was een belangrijke Japanner uit de Sengoku-periode, die een grote invloed had op de vorming van de Japanse theeceremonie. Hij vormde het theeschenken om tot een kunst met als doel zowel vriend als vijand op een aangename en gemakkelijke manier bij elkaar te brengen. Volgens Rikyu diende alles rondom de ceremonie zo ongedwongen en spontaan mogelijk te worden uitgevoerd. Een gast mocht nooit merken of zelfs maar vermoeden hoeveel moeite de gastheer had gedaan om alles in gereedheid te brengen. Merkte de gast dit wel, dan zou dat een reden zijn om te vertrekken.

Rikyu ontwikkelde eenzelfde soort filosofie voor de inrichting van Japanse tuinen. Ook hier moest alles tot in de details aangelegd, doordacht en geperfectioneerd zijn, maar dit mocht voor een bezoeker nooit zichtbaar zijn. Het moest eigenlijk lijken alsof de natuur het zo gewild had. Uiteraard diende er in de tuin een theehuis aanwezig te zijn.

In 1989 werd een film uitgebracht over het leven van Rikyu, geregisseerd door Kei Kumai.

Levensloop

Rikyu groeide op in een middenstandsgezin. Als negentienjarige trad hij in de leer bij Takeno Jōō bij wie hij de filosofie van Wabi-sabi leerde. In de loop van de tijd wist hij steeds meer faam te bereiken als theeschenker. Op achtenvijftigjarige leeftijd werd hij de officiële theeschenker van de Daimyo Oda Nobunaga, en na Nobunaga's dood oefende hij dezelfde functie uit voor Toyotomi Hideyoshi. Er groeide een vertrouwensband en Rikyu werd Hideyoshi’s belangrijkste adviseur.

Na verloop van tijd ontstond er onmin, en groeiden Hideyoshi en Rikyu uit elkaar. Het is achteraf moeilijk te achterhalen wat er precies speelde. Mogelijk was er steeds vaker verschil van mening. Na het beleg van Odawara werd een leerling van Rikyu, die bij de tegenstanders hoorde, op bevel van Hideyoshi gemarteld en onthoofd. Een andere theorie is dat Rikyu zich steeds verwaander ging gedragen en zelfs een standbeeld van zichzelf liet neerzetten in de hoofdtempel van het paleis en zich daarmee groter maakte dan zijn heerser. Ook de theeceremonie zelf kan een rol gespeeld hebben. Zo maakte Rikyu de ceremonie steeds simpeler en gebruikte hij steeds vaker simpele attributen, waardoor Hideyoshi, die zelf van simpele boerse komaf was, mogelijk het idee kreeg dat hij belachelijk werd gemaakt.

Rikyu viel in ongenade en werd op negenenzestigjarige leeftijd door Hideyoshi gedwongen Seppuku (rituele zelfmoord) te plegen. Volgens de overleveringen hield Rikyu eerst een uitgebreide theeceremonie. Hierna gingen alle gasten weg, op een na die als getuige aanwezig bleef en de laatste woorden van Rikyu vastlegde in de vorm van een gedicht.

Rikyu is begraven in het tempelcomplex van Daitoku-ji. Hideyoshi zou later spijt van zijn oordeel over Rikyu geuit hebben.

Anekdotes

Over Rikyu doen de nodige anekdotes de ronde, die zijn excentrieke, maar ook doordachte kijk op de sociale omgang verbeelden.

Zie de categorie Sen no Rikyū van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.