Valerij Lobanovskyj | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Valerij Vasylevytsj Lobanovskyj | |||||||
Geboortedatum | 6 januari 1939 | |||||||
Geboorteplaats | Kiev, Oekraïense SSR, ![]() | |||||||
Overlijdensdatum | 13 mei 2002 | |||||||
Overlijdensplaats | Zaporizja, ![]() | |||||||
Lengte | 187 cm | |||||||
Positie | Aanvaller | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands | ||||||||
| ||||||||
Getrainde teams | ||||||||
| ||||||||
|
Valerij Lobanovskyj (Oekraïens: Вале́рій Васи́льович Лобано́вський, Russisch: Вале́рий Васи́льевич Лобано́вский) (Kiev, 6 januari 1939 – Zaporizja, 13 mei 2002) was een voetballer en trainer Oekraïne. Voor het uiteenvallen van de Sovjet-Unie was hij bekend onder zijn Russische naam Valeri Lobanovski. Hij is vooral bekend als coach van Dinamo Kiev en het voetbalelftal van de Sovjet-Unie.
Wat hem kenmerkte, was dat bij hem niet het individu, maar het collectief centraal stond. Hij benaderde voetbal wetenschappelijk. Zo werden zijn spelers continu aan tests en analyses onderworpen. Ook scheen hij nogal bekend te staan wegens zijn autoritaire houding naar zijn spelers.
Die aanpak werkte wel, want met Dynamo Kiev won Lobanovskyj dertien landskampioenschappen, tien nationale bekers, twee keer de Europacup II en een Europese Supercup. In 1988 bereikte hij met het Sovjet voetbalelftal de finale van het Europees kampioenschap voetbal 1988, die verloren werd van het Nederlands elftal.
Lobanovskyj ligt begraven op de Bajkove-begraafplaats.
Als speler
Als trainer
Individueel
Bronnen, noten en/of referenties
|