De Vancouver Canucks is een professioneel National Hockey League-ijshockeyteam uit Vancouver, Brits-Columbia (Canada). Het team speelt in de Rogers Arena. De club is opgericht in 1945 en speelt sinds 1970 als een franchise in de NHL.
In 1945 werd in Vancouver, Brits-Columbia, een ijshockeyteam opgericht met de naam de Vancouver Canucks, naar de bijnaam voor een Canadees. Ze kwamen uit in een amateurcompetitie bestaande uit clubs van de Pacifische kust en werden in het eerste en derde jaar kampioen. In 1952 fuseerde deze competitie met enkele andere tot de professionele Western Hockey League (WHL). Met spelers als Tony Esposito werden de Canucks meerdere keren kampioen van de WHL, namelijk in 1958, 1960, 1969 en 1970. De grotere National Hockey League wilde een verdubbeling van het aantal teams, zes, in 1967. Vancouver was een van de gegadigden, maar dankzij de eigenaren van de Detroit Red Wings en Toronto Maple Leafs, die vonden dat het stadion niet goed genoeg was, werden de Canucks gepasseerd. In 1970 werd het team verkocht aan andere eigenaren en na veel aandringen en een nieuw stadion, het Pacific Coliseum, mocht Vancouver voortaan spelen in de NHL voor de prijs van zes miljoen dollar, het drievoudige van het bedrag dat in 1967 betaald moest worden.
In 1975 eindigden de Canucks als eersten in hun divisie, maar de eerste tien jaar waren eigenlijk middelmatig: ze haalden maar twee keer de play-offs van de Stanley Cup. In 1982 zorgden de Canucks voor een grote verrassing door de finale te halen, maar die verloren ze van de ijzersterke New York Islanders met 4-0. Dat was de derde keer achter elkaar dat de Islanders de Cup naar New York brachten. De rest van de jaren 80 waren weer middelmatig met vier play-off-optredens die alle in de eerste ronde eindigden.
Begin jaren 90 begon het in Vancouver te draaien aan de hand van aanvoerder Trevor Linden en topaanvaller Pavel Bure. In 1992 en '93 won het team de divisie en in 1994 werd weer de Stanley Cupfinale gehaald. Deze keer was de New York Rangers de tegenstander en weer verloor Vancouver van een ploeg uit New York, maar nu wisten ze het te rekken tot de beslissende zevende wedstrijd die eindigde in 3-2. Linden werd in 1998 geruild voor Todd Bertuzzi (hij zou in 2001 terugkeren naar Vancouver) en sterspelers als Markus Näslund, Ed Jovanovski en Mark Messier werden gehaald. In 1999 werd de Sedin-tweeling gehaald, Henrik en Daniel. Tot successen leidde het echter niet, van 1996 tot 2001 werd er niet gespeeld in de play-offs. Bovendien heeft Vancouver sinds 1994 nog nooit de tweede ronde overleefd. De Canucks zijn sinds 1994 op papier een sterk team, maar ze hebben het nooit waargemaakt.
In de zomer van 2006 werd Bertuzzi geruild voor Florida Panthers' goalie Roberto Luongo. Na een succesvol jaar waarin Vancouver het eigen puntenrecord verbrak en Luongo het record in wins verbrak, kwalificeerden de Canucks zich voor de play-offs. De Dallas Stars werden verslagen waarna de "Nucks" strandden op de latere Stanley Cup-winnaar de Anaheim Ducks. Het jaar 2008 werd het einde van een tijdperk. Er kwam een nieuw tenue, Dave Nonis werd ontslagen, Trevor (vander) Linden stopte met ijshockey, en ook werd het contract van Markus Naslund niet verlengd. De Canucks haalden de play-offs niet in 2008. Ze sloten het seizoen af met een 1-7 in eigen huis tegen de Calgary Flames, een wedstrijd waarin Jarome Iginla een grote rol opeiste. In zowel 2009 als 2010 waren de Chicago Blackhawks te sterk voor de Canucks in de play-offs. In 2011 verloren ze de Stanley Cup Finale van de Boston Bruins. Zo gaat de reeks van 40 jaar geen Stanley Cup voor de Vancouver Canucks door.
De play-offs werken sinds een lange tijd op deze manier:
Bijgewerkt tot 16 oktober 2021 [1]
# | Naam | Nationaliteit | Pos. |
---|---|---|---|
6 | Brock Boeser | Verenigde Staten | RW |
39 | Alex Chiasson | Canada | RW |
18 | Jason Dickinson | Canada | C |
73 | Justin Dowling | Canada | C |
8 | Conor Garland | Verenigde Staten | RW |
15 | Matthew Highmore | Canada | C |
21 | Nils Hoglander | Zweden | LW |
53 | Bo Horvat | Canada | C |
91 | Juho Lammikko | Finland | LW |
9 | J.T. Miller | Verenigde Staten | C |
70 | Tanner Pearson | Canada | LW |
7 | Nic Petan | Canada | C |
40 | Elias Pettersson | Zweden | C |
92 | Vasily Podkolzin | Rusland | RW |
4 | Madison Bowey | Canada | D |
44 | Kyle Burroughs | Canada | D |
23 | Oliver Ekman-Larsson | Zweden | D |
43 | Quinn Hughes | Verenigde Staten | D |
77 | Brad Hunt | Canada | D |
57 | Tyler Myers | Verenigde Staten | D |
5 | Tucker Poolman | Verenigde Staten | D |
3 | Jack Rathbone | Verenigde Staten | D |
2 | Luke Schenn | Canada | D |
35 | Thatcher Demko | Verenigde Staten | GK |
41 | Jaroslav Halak | Slowakije | GK |
17 december 2008 werd nummer 16 van Trevor Linden de hoogte ingehesen in GM Place. 11 december 2010 werd het nummer van Markus Naslund teruggetrokken in Rogers Arena.