Groepsfase
Groep A
West-Duitsland ging met vooral wat oudere spelers naar het WK die al eerder wereldkampioen waren geworden zoals Helmut Rahn en de inmiddels al 38-jarige aanvoerder Fritz Walter. Jong talent was voornamelijk aanwezig in de vorm van Uwe Seeler, een veelbelovende aanvaller van Hamburger SV. West-Duitsland had het zwaar in de eerste ronde, in alle wedstrijden moesten er achterstanden ingehaald worden, wat echter een specialiteit van de Duitsers werd. Alleen tegen Argentinië werd er gewonnen, maar omdat de wereldkampioen als enige land geen wedstrijden verloor werd West-Duitsland toch groepswinnaar. Over het algemeen was de indruk dat het land minder sterk was als in 1954.
Argentinië deed voor de eerste keer sinds 1934 mee aan het wereldkampioenschap en werd gezien als een outsider. Ze herstelden zich tegen Noord-Ierland, maar gingen hard onderuit tegen de Tsjechen en Slowaken: 6-1. Sindsdien spraken de Argentijnen over "de Zweedse ramp". Tsjecho-Slowakije en Noord-Ierland moesten in een beslissingswedstrijd uitmaken wie zich tevens plaatste voor de kwartfinales. Noord-Ierland, dat in de kwalificatie zo verrassend Italië uitschakelde won dat duel, een prestatie van formaat voor het kleine voetballand. Peter McParland was de grote held van de ploeg die vijf van de zes doelpunten scoorde in deze wedstrijden.
¹ Play-off duel om te bepalen wie naar de kwartfinale mag
- Play-off
Groep B
Met meer dan 5 doelpunten gemiddeld per wedstrijd werd veel gescoord in deze groep. Dat was vooral te danken aan Frankrijk en Just Fontaine in het bijzonder. Hij scoorde zes van de elf Franse doelpunten. Tegen Paraguay werd een 2-3 achterstand omgebogen in een 7-3 overwinning. De tweede wedstrijd tegen Joegoslavië ging met 3-2 verloren, omdat de Fransen door hun tomeloze aanvalsdrift in de laatste minuut verrast werden. Kwalificatie voor de volgende ronde werd veilig gesteld door een 2-1 zege op Schotland. Joegoslavië plaatste zich ook voor de volgende ronde via een 3-3 gelijkspel tegen Paraguay.
Groep C
Gastland Zweden had weinig problemen zich te plaatsen voor de volgende ronde. Ze profiteerden vooral van het feit dat het ijzersterke Hongarije ernstig verzwakt was doordat bijna alle sterspelers het land waren ontvlucht vanwege het neerslaan van de Hongaarse opstand in 1956. Hongarije en Wales moesten in een beslissingswedstrijd uitmaken wie zich ook plaatste voor de kwartfinales. Wales, dat zich op het laatste moment kwalifeerde voor het WK via een ingelaste wedstrijd tegen Israël won deze wedstrijd en hield nu samen met het eveneens kleine Noord-Ierland de eer hoog van het Britse voetbal. De vierde deelnemer in deze poule Mexico haalde voor de eerste keer in vier deelnames aan een WK een gelijkspel (tegen Wales), maar was voor de rest kansloos in deze poule.
| Land
|
Wed
|
Win
|
Gel
|
Ver
|
DV
|
DT
|
+/−
|
Pnt
|
 Zweden
|
3 |
2 |
1 |
0 |
5 |
1 |
4 |
5
|
 Wales¹
|
3 |
0 |
3 |
0 |
2 |
2 |
0 |
3
|
 Hongarije¹
|
3 |
1 |
1 |
1 |
6 |
3 |
3 |
3
|
 Mexico
|
3 |
0 |
1 |
2 |
1 |
8 |
-7 |
1
|
¹Play-off duel om te bepalen wie naar de kwartfinale mag
- Play-off
Groep D
Een ware poule des doods met de nummer drie van het laatste WK Oostenrijk, olympisch kampioen de Sovjet-Unie, Engeland en de eeuwige belofte Brazilië. Oostenrijk was snel uitgeschakeld na twee nederlagen tegen Brazilië en de Sovjet-Unie. Tegen Engeland, ernstig gehandicapt doordat enkele spelers van Manchester United de dood vonden tijdens de Vliegramp van München, had Brazilië het zwaar en hadden de Engelsen eigenlijk een strafschop moeten hebben. Daarom besloot de Braziliaanse bondscoach in te grijpen en de pas 17-jarige spits Pelé en rechtsbuiten Garrincha in te brengen tegen de Sovjet-Unie.
Al na drie minuten hadden zowel Pelé als Garrincha de paal getroffen, waarna Vavá doel trof. De pure klasse van de Brazilianen won het van de op een wetenschappelijk manier opgeleide Russen, vooral Garrincha was ongrijpbaar. Diep in de tweede helft bepaalde opnieuw Vavá de eindstand op 2-0. Engeland verzuimde om te profiteren door gelijk te spelen tegen het al uitgeschakelde Oostenrijk: 2-2. Er moest een beslissingswedstrijd komen tussen de Russen en de Engelsen, die de Sovjet-Unie met 1-0 won, vooral dankzij het keeperswerk van Lev Yashin, bijgenaamd: "de Octopus".
'
¹Play-off duel om te bepalen wie naar de kwartfinale mag
- Play-off
Samenvatting
Zeven Europese landen plaatsten zich voor de tweede ronde, vorig WK zes. De extra plaats ging ten koste van Zuid Amerika. West-Duitsland, Joegoslavië en Brazilië plaatsten zich opnieuw, Hongarije werd uitgeschakeld door Wales, zowel Engeland als Oostenrijk door de Sovjet Unie. De plaatsen van Zwitserland en Uruguay werden ingenomen door Zweden, Frankrijk en Noord Ierland.
Echt grote verrassingen bij de afvallers waren er niet, wel werd er meer verwacht van Hongarije, Tsjecho-Slowakije, Engeland en Argentinië. Meeste indruk in de eerste ronde maakte Brazilië, gevolgd door Frankrijk. De favorieten vooraf West-Duitsland en de Sovjet-Unie hadden het nog niet echt laten zien, Zweden en Joegoslavië voldeden aan de verwachtingen. De verrassingen van het toernooi waren Wales en Noord-Ierland.
Knock-outfase
Kwartfinale
In de kwartfinales waren de ploegen, die een beslissingswedstrijd nodig hadden om die kwartfinale te bereiken zwaar in het nadeel. Ze moesten binnen 4 dagen drie wedstrijden spelen. De Sovjet-Unie en Noord-Ierland waren dan ook kansloos tegen Zweden en Frankrijk. Fontaine scoorde voor Frankrijk weer twee keer. West-Duitsland speelde zijn beste wedstrijd van het toernooi en de 1-0 zege op het tegenvallende Joegoslavië had hoger uit kunnen vallen.
Brazilië had het erg moeilijk tegen Wales. Net als tegen Engeland hadden de virtuoze Zuid-Amerikanen moeite openingen te vinden, vooral Garrincha kon zich niet zo uitleven als tegen de Sovjet-Unie. Uiteindelijk besliste de 17-jarige Pelé de strijd diep in de tweede helft. Zijn naam was meteen gevestigd.
In vergelijking met het vorige WK plaatsten drie Europese en één Zuid Amerikaans land, hetzelfde als vorig jaar. West Duitsland plaatste zich opnieuw voor de halve finale, Hongarije en Oostenrijk werden uitgeschakeld door respectievelijk Zweden en Brazilië, Frankrijk nam de plaats van Uruguay in.
Halve finale
Brazilië incasseerde zijn eerste twee doelpunten dit toernooi, maar ze wonnen ruim met 5-2. De Fransen waren gehandicapt, doordat verdediger en aanvoerder Jonquet geblesseerd moest uitvallen bij een 1-1 stand. Aangezien er nog geen wissels waren toegestaan, moesten de Fransen de hele tweede helft met tien man spelen. In die periode maakte Pelé een glaszuivere hattrick. De andere goals waren van Vavà en Didi.
West-Duitsland tegen Zweden was een veel minder sportieve wedstrijd. In de tweede helft moest West-Duitsland met tien man verder na een rode kaart van Juskowiak. Na een even zware tackle van de Zweden moest de Duitse aanvoerder Fritz Walter ook het veld verlaten. De Duitsers wisten met negen man nog lang vol te houden, maar in de slotfase wist Zweden toe te slaan: 3-1. Meest tot de verbeelding spraken de Zweedse aanvallers Gunnar Gren, Gunnar Nordahl en middenvelder Nils Liedholm, afgerond: Gre-No-Li. Zij maakten Zweden olympisch kampioen, vertrokken toen naar AC Milan, konden door hun profstatus niet meer spelen voor de nationale ploeg, maar kwamen in 1958 terug om Zweden een succesvol wereldkampioenschap te laten vervullen.
Troostfinale
Frankrijk werd derde via een ruime 6-3 overwinning op de uitgebluste oud-wereldkampioen West-Duitsland. Just Fontaine scoorde vier goals en scoorde de meeste goals op een wereldkampioen ooit. Dat was een unieke prestatie, want Fontaine kwam op het laatste moment bij de ploeg, omdat de vaste Franse spits geblesseerd was.
Finale
| 1958 Wereldkampioen
|
|
BRAZILIË
Eerste titel
|
Zweden
.svg){kind=small}
Brazilië (1e titel)
Just Fontaine
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
