Een wissel of wisselbrief is een onvoorwaardelijke, schriftelijke betalingsopdracht in (mogelijk ook vreemde) valuta, vastgesteld op een toekomstige datum, of per direct. Het wordt in de internationale handel meestal voor een buitenlandse begunstigde gebruikt. De tussenpersoon verdient aan de wisseltransactie.
De wisselbrief werd eerst ingevoerd door Noord-Italiaanse handelaars/ondernemers in de 13de eeuw. De snelle evolutie van de handel in die tijd vereiste namelijk een beter en veiliger betalingsmiddel en daarenboven de mogelijkheid tot opname van krediet. Dit maakte het mogelijk dat de handelaar niet meer met zijn handelswaar mee moest reizen maar alles vanuit zijn handelskantoor kon coördineren.
De wisselbrief is een streng gereglementeerd document dat weinig bekend is, maar toch enkele voordelen biedt, waaronder het discontokrediet.
De trekker (schuldeiser/crediteur/verkoper) geeft met een wissel opdracht aan de betrokkene (schuldenaar/debiteur/koper) om een bepaalde geldsom op een bepaalde datum te betalen aan de nemer (begunstigde) of diens order.
In de wisselbrief staat vermeld:
Daarna heeft de verkoper verschillende mogelijkheden:
Betaalt de koper niet, dan moet de verkoper:
Een wissel getrokken op bank is een bankaccept of acceptkrediet, die alleen wordt gebruikt voor import en export. Mogelijk wordt de wissel getrokken op en geaccepteerd door de bank. Men noemt dit een bankaccept of een acceptkrediet dat dient voor financiering van:
De bank accepteert de wissel die de importeur op haar trekt, om de aankoopfacturen van de importeur te financieren.
De bank accepteert de wissel die de exporteur op haar trekt, om de verkoopfacturen van de exporteur voor te schieten.
Na overhandiging van de wissel, stort de bank het bedrag op rekening van haar klant. Op de vervaldag gaat dit er weer af.