Sumerisk er språket tala av oldtidsfolket sumerarar. Det var, så vidt vi kjenner til i dag, ikkje i slekt med noko anna kjent språk og blir difor kalla eit isolert språk. Sumerisk hadde få språklydar, berre 4 vokalar og 16 konsonantar. Til gjengjeld hadde det ein rik grammatikk med kasus, tidsbøying og var eit agglutinerande språk.
Sumer opplevde stor innvandring av akkadarar og sumerarane tok etter kvart i bruk akkadisk. Da dei sumeriske bystatane vart innlemma i Babylon, vart sumerisk berre brukt av skriftlærde. Sjølv om språket døydde ut allereie rundt 2000 fvt. er det mykje litteratur på språket. Ein del av det er faktisk skrive av babylonarar lenge etter at sumerisk var utdøydd som talespråk.
Ein hypotese er at språket kan vera i slekt med austroasiatiske språk og stillehavsspråk.