Data i miejsce urodzenia |
21 listopada 1966 |
---|---|
Dyrektor Instytutu Polskiego w Sofii | |
Okres |
od 2001 |
Poprzednik |
Iwona Frączek |
Następca |
Anna Pachla |
Ambasador RP w Bułgarii | |
Okres |
od 2007 |
Poprzednik | |
Następca | |
Konsul Generalny RP w Ałmaty | |
Okres |
od 2013 |
Poprzednik | |
Następca | |
Konsul Generalny RP w Stambule | |
Okres |
od 2017 |
Poprzednik | |
Następca | |
Podsekretarz Stanu w MSZ | |
Okres |
od 3 kwietnia 2018 |
Dyrektor generalny służby zagranicznej | |
Okres |
od 22 października 2018 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP w Czarnogórze | |
Okres |
od 2023 |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
Andrzej Papierz (ur. 21 listopada 1966 we Frampolu) – polski dziennikarz i dyplomata. W 2018 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych; ambasador RP w Bułgarii (2007–2010) i Czarnogórze (od 2023), konsul generalny w Ałmaty (2013–2016) i Stambule (2017–2018).
Ukończył liceum w Szczecinie[1]. W 1985 rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim (pracę magisterską obronił w 1999)[2]. W czasie studiów był członkiem działającej w podziemiu Krajowej Komisji Koordynacyjnej Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Działał w podziemnych strukturach „Solidarności” oraz był współpracownikiem organizacji Wolność i Pokój. Organizował kolportaż wydawnictw podziemnych oraz jawną sprzedaż wydawnictw niezależnych na UW. Za swoją działalność był wielokrotnie zatrzymywany.
W 1989 był członkiem Warszawskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. W 1990 rozpoczął pracę dziennikarza w Tygodniku Solidarność. W latach 1991–1993 był zatrudniony jako analityk w Urzędzie Ochrony Państwa, gdzie przygotowywał opracowania dotyczące sytuacji politycznej po upadku Związku Radzieckiego.
W 1993 powrócił do zawodu dziennikarza. Początkowo pracował w Polskim Radiu, a następnie w dziale informacji Telewizji Polsat, w dziale zagranicznym dziennika „Życie”, telewizji RTL 7 oraz w redakcji programu Puls dnia w Telewizji Polskiej. Był korespondentem zagranicznym w Rosji i na Kaukazie. Pisał reportaże i artykuły o sytuacji w Czeczenii. W 1993 był jednym z założycieli Ligi Republikańskiej.
Od 1998 pełnił funkcję zastępcy dyrektora, a od 2000 dyrektora Centrum Informacyjnego Rządu. W latach 2001–2006 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Polskiego w Sofii. Po powrocie do kraju został na krótko mianowany dyrektorem Biura Kadr i Szkolenia MSZ.
W 2006 uzyskał stopień ambasadora tytularnego. W latach 2007–2010 był ambasadorem RP w Bułgarii[3], a następnie ambasadorem tytularnym w Ambasadzie RP w Kabulu, starszym doradcą dowodzących Polskim Kontyngentem Wojskowym w prowincji Ghazni (w ramach Międzynarodowych Sił Wsparcia Bezpieczeństwa), konsulem generalnym RP w Ałmaty (2013–2016) oraz w Stambule (2017–2018)[4].
3 kwietnia 2018 powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[5][6]. 21 października 2018 został odwołany ze stanowiska. Nazajutrz objął stanowisko Dyrektora Generalnego Służby Zagranicznej[7]. Pracę na stanowisku zakończył 13 kwietnia 2021[8]. Następnie odpowiadał za politykę regionalną w Europie Południowo-Wschodniej w ramach Departamentu Polityki Europejskiej MSZ[9]. W czerwcu 2023 został mianowany ambasadorem w Czarnogórze[10].
Jest żonaty, ma pięcioro dzieci[1].