Arne Nordheim
Ilustracja
Arne Nordheim, 1968
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1931
Larvik

Pochodzenie

norweskie

Data i miejsce śmierci

5 czerwca 2010
Oslo

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Komandor Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa Kawaler I Klasy Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Arne Nordheim (ur. 20 czerwca 1931 w Larviku[1][2][3], zm. 5 czerwca 2010 w Oslo[3]) – norweski kompozytor.

Życiorys

W latach 1948–1952 studiował kompozycję, grę na organach i fortepianie oraz teorię muzyki w konserwatorium w Oslo[1]. Jego nauczycielami byli Karl August Andersen, Bjarne Brustad i Conrad Baden[2]. Uczył się też prywatnie u Vagna Holmboego w Kopenhadze[1][2]. W 1955 roku przebywał w Paryżu, gdzie dokształcał się w zakresie muzyki elektronicznej i muzyki konkretnej[1]. Od 1967 do 1972 roku był współpracownikiem Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia[1]. Pisał krytyki muzyczne do „Morgenpost” (1959–1963) i „Dagbladet” (1963–1969)[2]. Opracował oprawę muzyczną pawilonu skandynawskiego na EXPO 1970 w Osace[1][3].

Zdobywca Nagrody Muzycznej Rady Nordyckiej za utwór Eco (1972)[1][2]. Od 1975 roku członek Królewskiej Akademii Muzycznej w Sztokholmie[4]. Odznaczony został Orderem Świętego Olafa w stopniu kawalera 1. klasy (1982)[2] i komandora (1997)[4] oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1999)[5].

Twórczość

Twórczość Nordheima, pomimo związków ze współczesną europejską awangardą muzyczną, kształtowała się niezależnie od niej[1]. Kompozytor skupił się na poszukiwaniu nowych, ekspresyjnych aspektów kolorystycznych oraz problematyce przestrzennych aspektów muzyki[1]. Posługiwał się elementami dodekafonii i swobodną atonalnością, wpływ na rozwój jego estetyki wywarł też kontakt z polską szkołą sonorystyczną[1]. W dalszych poszukiwaniach zwrócił się w stronę możliwości muzyki elektroakustycznej, utwory z późniejszego okresu twórczości przeznaczone są z reguły na niewielkie zestawy instrumentów z udziałem taśmy lub rozbudowane składy orkiestrowe[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

Utwory kameralne

Utwory na chór a cappella

Utwory wokalno-instrumentalne

Utwory na taśmę

Balety

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 85–87. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2621. ISBN 0-02-865529-X.
  3. ↑ a b c Encyclopædia Britannica Book of the Year 2011. London: Encyclopædia Britannica, 2011, s. 147–148. ISBN 978-1-61535-500-6.
  4. ↑ a b Arne Nordheim. Norsk Biografisk Leksikon. [dostęp 2021-02-08]. (norw.).
  5. ↑ M.P. z 1999 r. nr 41, poz. 637
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa:
Kategorie