Badanie moczu — jedno z podstawowych laboratoryjnych badań diagnostycznych w praktyce medycznej. Mimo swej prostoty daje wiele ważnych informacji o funkcji układu moczowego, a także pośrednio innych narządów i układów. Na badanie to składa się:
Pobranie materiału do badania:
Pojemnik z moczem powinien zostać dostarczony do laboratorium przed upływem 2 godzin od pobrania materiału (pół godziny w przypadku badania pod mikroskopem fazowym).
Skład normalnego moczu | |
---|---|
Składnik | Zawartość |
woda | 1,2 l |
mocznik | 400 mmol |
chlorki | 185 mmol |
sód | 130 mmol |
potas | 70 mmol |
amoniak | 40 mmol |
fosforany | 30 mmol |
siarczany | 20 mmol |
kreatynina | 11,8 mmol |
moczany | 3 mmol |
glukoza | 0,72 mmol |
albuminy | 1 nmol |
Badanie osadu moczu przeprowadza się na specjalnie przygotowanym moczu. Mocz odwirowuje się przy 2000 obrotów na minutę (RPM) przez 10 minut. Mocz znad osadu (supernatant) zlewa się pozostawiając 0,5 ml moczu, następnie należy dokładnie wymieszać i wykonać preparat mikroskopowy. Osad moczu oglądamy przeglądowo pod powiększeniem 10x10, a następnie 10x40, gdzie ocenia się jakościowo, półilościowo i ilościowo wszystkie składniki morfotyczne osadu. Zaliczamy do nich: nabłonki płaskie, leukocyty, erytrocyty, wałeczki lipidów oraz składniki mineralne, których obecność jest uwarunkowana odczynem moczu, a także bakterie, grzyby, pasożyty i śluz. Mogą też się pojawiać składniki normalnie nie występujące w moczu, ale będące zanieczyszczeniem jak np. plemniki, dlatego tak ważne jest przygotowanie się do badania.