Bernhard Hennen
Ilustracja
Bernhard Hennen (po prawej) podczas zjazdu FeenCon w 2007 roku; sygnowanie serii DSA oraz powieści Die Elfen
Data i miejsce urodzenia

1966
Krefeld, Niemcy

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
  • Das Jahr des Greifen
  • Die Elfen
  • Elfenlicht
  • Elfenwinter
  • Elfenkönigin
Strona internetowa

Bernhard Hennen (ur. 1966 w Krefeld) – niemiecki pisarz, autor literatury fantasy oraz opowiadań historycznych. Od 2002 wraz żoną, córką i synem mieszka w mieście, w którym się urodził. Pozostaje w bliskiej przyjaźni z Wolfgangiem Hohlbeinem i podobnie jak on, jest fanem miniature wargaming i przyznaje, że używa kolekcji figurek do planowania przebiegu walk w swoich powieściach.

Życiorys

Studiował germanistykę, archeologię i historię na Uniwersytecie w Kolonii, a następnie pracował jako dziennikarz radiowy wschodnioniemieckiej rozgłośni WDR i pełnił funkcję redaktora czasopisma ZauberZeit (z niem. Czas Zaklęć), zajmującego się tematyką książek i gier fantasy. Stworzył wiele książek przygodowych do najlepiej sprzedającej się w Niemczech gry fabularnej Das Schwarze Auge (z niem. Czarne Oko). Jako dziennikarz radiowy podróżował po Ameryce Środkowej i Bliskim Wschodzie.

Twórczość

W 1994 wraz z Wolfgangem Hohlbeinem napisał swoją pierwszą powieść Das Jahr des Greifen, która w tym samym roku otrzymała wyróżnienie najlepszej niemieckiej powieści fantasy.

W utworze Die Nacht der Schlange transponował powieść Friedricha Dürrenmatta Sędzia i jego kat w gatunek fantasy. Na skutek zaniedbania wydawcy, zabrakło zaplanowanego odniesienia do oryginału, co spowodowało serię zarzutów o plagiat.

Wiele powieści Hennena, napisanych pod koniec dwudziestego wieku, doczekało się wznowień i nowych opracowań. Poniższa lista zawiera tytuły wraz z rokiem ich najnowszych wydań, a w nawiasach przedstawione są informacje o wcześniejszych publikacjach.

Cykl "Czarne Oko"

"Czarne Oko" (niem. Das Schwarze Auge – DSA) obejmuje zarówno powieści, jak i scenariusze do gier fabularnych zebranych pod tą samą nazwą.

Powieści i opowiadania

Te trzy utwory składały się na minicykl pt. Drei Nächte im Fasar i ukazywały się w serii powieści DSA nakładem wydawnictwa Heyne jako zeszyty nr 12, 13 i 14. W 2002 zostały po raz pierwszy zebrane i wydane jako jedna książka.

Powieść wydana przez wydawnictwo Heyne w serii DSA, jako zeszyt nr 24.

Powieść wydana przez wydawnictwo Heyne w serii DSA, jako zeszyt nr 45.

Scenariusze gier fabularnych (przygodówki)

Saga Phileassona
Inne przygodówki

1999 – Rausch der Ewigkeit (wspólnie z Thomasem Finnem und Hadmarem Wieserem) 2005 – Zorn der Eiselfen

Cykl o Elfach

Po napisaniu pierwszej powieści o Elfach, Hennen przyznał, że zaplanował ją tak, by w przyszłości móc uzupełnić "luki czasowe"[1]. W rzeczywistości Die Elfen można podzielić na trzy okresy czasowe, między którymi mija wiele lat a wręcz pokoleń. I tak powstały kolejne tomy. Wewnętrzna chronologia cyklu przedstawia się więc następująco:

  1. Die Elfen – okres pierwszy
  2. Elfenwinter
  3. Elfenlicht
  4. Elfenkönigin
  5. Die Elfen – okres drugi
  6. Elfenritter
    • Die Ordenburg
    • Die Albenmark
    • Das Fjordland
  7. Die Elfen – okres trzeci

Elfenritter

Das Jahr des Greifen

Das Jahr des Greifen to debiut powieściowy Hennena z 1993. Cykl został napisany wspólnie z Wolfgangiem Hohlbeinem i był kilkakrotnie wznawiany.

Cykl o Nibelungach

Powieści historyczne

Cykl Gezeitenwelt Magusa Magellana

Cykl Gezeitenwelt (z niem. świat pływów) został stworzony przez Hennena razem z Hadmarem von Weiserem, Karlem-Heinzem Witzko i Thomasem Finnem, pod wspólnym pseudonimem Magus Magellan.

Inne powieści

Opowiadania

Publikacje w prasie

Bernhard Hennen opublikował wiele artykułów na temat swoich dzieł w takich czasopismach, jak Wunderwelten, Nautilus oraz Mephisto.

Wyróżnienia i nagrody

1992 – Insel im Nebel, 1 miejsce w kategorii najlepszego podręcznika do gry fabularnej. Nagroda przyznawana przez czytelników czasopisma ZauberZeit.

Przypisy

  1. Pytania do autora i odpowiedzi na nie znajdują się na jego stronie internetowej [1]. Informacja o konstrukcji cyklu pojawia się w odpowiedzi na pytanie piąte.

Linki zewnętrzne