Centrum Szymona Wiesenthala (ang. Simon Wiesenthal Center) – założona w 1977 roku międzynarodowa agencja żydowska z siedzibą w Los Angeles, służąca ochronie praw człowieka i zachowaniu pamięci o Holokauście. Zadaniem centrum jest także wzmacnianie tolerancji społecznej poprzez edukację.
Wśród tematów jakimi zajmuje się Centrum znajdują się problemy związane z rasizmem, antysemityzmem, ludobójstwem, działaniem przeciwko ludności oraz terroryzmem. Jest ono akredytowane jako organizacja pozarządowa przy Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz UNESCO.
Siedziba Główna Centrum Szymona Wiesenthala znajduje się w Los Angeles, pozostałe siedziby mają swoją lokalizację w Nowym Jorku, Toronto, Miami, Jerozolimie, Paryżu, Buenos Aires.
W zasobach Centrum znajduje się Archiwum, Biblioteka i Muzeum Tolerancji, w którym znajduje się ponad 50 000 pozycji książkowych i dokumentów. Archiwa zawierają fotografie, pamiętniki, listy, wyroby sztuki użytkowej, rzadkie książki i inne dokumenty dostępne dla badaczy, studentów i dla szerokiej publiczności. Centrum regularnie publikuje raporty dotyczące realizacji i wypełniania zadań stawianych przez Centrum odnośnie do terroryzmu, Bliskiego Wschodu, antysemityzmu, Holokaustu, Internetu i grup ekstremistycznych.
Centrum zostało nadane imię Szymona Wiesenthala, żydowskiego działacza, tropiciela zbrodniarzy nazistowskich, inżyniera architekta.
Od 2001 roku Efraim Zuroff wydaje coroczny raport z listą najbardziej poszukiwanych zbrodniarzy nazistowskich.
Raport z 2016 roku wymienia 10 osób żyjących w 2016 roku[1], z listy zniknęli Gerhard Sommer uznany w maju 2015 za niezdolnego do odpowiadania przed sądem z powodu demencji[2] i Oskar Gröning uznany 15 lipca 2015 przez sąd okręgowy w Lüneburgu winnym pomocnictwa w zamordowaniu co najmniej 300 tys. osób i skazany na 4 lata więzienia[3][4], a także zmarły w 2015 – Vladimir Katriuk[5].
Raport z 2015 roku wymienia 10 osób żyjących w 2015 roku, z listy zniknęli Hans Lipschis i Theodor Szehinskyj oraz zmarli Ivan Kalymon (2014) i Søren Kam (2015)[11].
Raport z 2014 roku wymienia 8 osób żyjących w 2013 roku, z listy zniknęli Alois Brunner (uznany za prawdopodobnie zmarłego) oraz zmarli Ladislaus Csizsik-Csatary (dotąd plasowani na pierwszym miejscu) i Michaił Gorszkow. Lista zaczyna się od nr 2[13].
Zgodnie z raportem z 2012 roku[15], wciąż poszukiwani byli:
Poszukiwani na poprzednich listach: