Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
eseista, publicysta, prozaik |
Alma Mater | |
Rodzice | |
Małżeństwo |
Manuela Gretkowska (rozwód) |
Cezary Ryszard Michalski (ur. 21 października 1963 w Toruniu[1]) – polski eseista, prozaik i publicysta, z wykształcenia filolog polski.
Syn historyka Ryszarda Michalskiego[2].
W 1985 został sygnatariuszem deklaracji założycielskiej Ruchu Wolność i Pokój[3] W 1988 ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim[1]. Pod koniec lat 80. wyjechał razem z ówczesną żoną, Manuelą Gretkowską do Francji[4]. Pracował tam jako sekretarz Józefa Czapskiego[5]. W 1991 uzyskał w Paryżu dyplom DEA (Diplôme d'études approfondies)[1]. Od pierwszego numeru publikował w wydawanym od 1987 piśmie „brulion”[6] i był stałym współpracownikiem pisma także w czasie pobytu na emigracji[7]. Zamieszczał tam m.in. swoje felietony[6], do 1996 posługiwał się na jego łamach pseudonimem Marek Tabor i wariacjami tego pseudonimu[8].
Na początku lat. 90. współpracował z Tygodnikiem Literackim, dla którego przygotowywał przeglądy zagraniczne[9]. W latach 1994-1996 kierował redakcją publicystyki kulturalnej i społecznej w Programie I Telewizji Polskiej[1], należał do środowiska tzw. pampersów[4]. Po odwołaniu w 1996 z funkcji prezesa TVP Wiesława Walendziaka odszedł razem z innymi członkami swojego środowiska do RTL 7[4]. W latach 1997-1998 był zastępcą dyrektora ds. programowych Radia Plus[1]. W 1997 został także sekretarzem Rady ds. Inicjatyw Wydawniczych i Upowszechniania Kultury powołanej za rządów AWS i Unii Wolności[4]. W latach 2000-2001 pracował w Telewizji Familijnej[1]. Wraz z Kingą Dunin i Sławomirem Sierakowskim prowadził pokazywany w latach 2005-2007 program Lepsze książki w TVP Kultura[10].
W ukazującej się od kwietnia 2006 do września 2009 gazecie Dziennik Polska-Europa-Świat był początkowo szefem działu opinie, a od maja 2006 do maja 2008 zastępcą redaktora naczelnego[11][12], pozostał jednak w redakcji do połowy 2009 jako publicysta[13]. W 2010 został komentatorem „Krytyki Politycznej”[14], następnie został równocześnie publicystą „Newsweeka”, od 2012 współpracował przejściowo z tygodnikiem Wprost[15], następnie powrócił do „Newsweeka”. W 2016 był krótko jednym z prowadzących program Dwie prawdy pokazywany w TV24[16]. W 2018 dołączył do zespołu CrowdMedia.pl[17].
Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Zasiada w Radzie Nadzorczej Fundacji im. Immanuela Kanta[18].
Jego powieść Siła odpychania została w 2003 nominowana do Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza[19]. W 2008 otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak za cykl Listy z Ameryki ukazujący się na łamach "Dziennika"[20].