Chapman stick – elektryczny instrument muzyczny, strunowy, gryfowy. Wywodzi się od gitary i gitary basowej, pokrewny jest z Warr guitar. Charakteryzuje się znacznie większą skalą niż gitara elektryczna lub basowa.

Technika gry na tym instrumencie wywodzi się od tappingu oburęcznego, tj. struny pobudzane są do drgania poprzez przyciśnięcie struny do podstrunnicy, nie zachodzi potrzeba szarpania struny kostką lub palcami. Zazwyczaj ręką prawą obsługuje się struny basowe, ręką lewą wiolinowe.

Został skonstruowany przez Emmetta Chapmana na początku lat 70. XX wieku. Pierwszy model produkcyjny powstał natomiast w 1974.

Modele

• The Stick (10 strun, 5 melodycznych + 5 basowych)
• Grand Stick (12 strun, 6 melodycznych + 6 basowych)
• Stick Bass (SB8) (8 strun, 4 melodyczne + 4 basowe)
• NS/Stick (8 strun, 34–calowa menzura)
• Stick XG (tradycyjny 10-strunowy stick wykonany z kompozytu węglowego)
• Alto Stick (10 strun, 5 melodycznych + 5 basowych, krótsza menzura (26,5 cala), ma sugerować uzyskanie efektu gitary elektrycznej)

Nowsze instrumenty The Stick, Grand Stick i Stick Bass mają menzurę 36 cali, starsze egzemplarze natomiast 34 cale.

Serie limitowane

• The Acoustick – akustyczna wersja Chapman Stick wykonana na potrzeby Boba Culbertsona^[1]
• 10 – strun Grand Stick – szerszy gryf.
• StickXBL – prototyp Stick wykonany z kompozytów

Muzycy grający na chapman stick

• Nick Beggs^[2]
• Trey Gunn^[3][4]
• Alphonso Johnson^[5]
• Tony Levin^[6]
• Sean Malone^[7]
• John Myung^[8]
• Pino Palladino^[9]
• Phil Soussan^[10]
• Carrie Melbourne^[11]