Chorwacja na zimowych igrzyskach olimpijskich | ||||
![]() | ||||
Kod MKOl | CRO | |||
Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1994 w Lillehammer | ||||
Chorąży | Vedran Pavlek | |||
Zawodnicy | 3 w 2 dyscyplinach | |||
Medale Pozycja: |
Złoto 0 |
Srebro 0 |
Brąz 0 |
Razem 0 |
Chorwacka reprezentacja na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994 liczyła 3 zawodników (wszyscy to mężczyźni). Reprezentacja Chorwacji miała swoich przedstawicieli w 2, spośród 12 rozgrywanych dyscyplin. Chorwaci nie zdobyli żadnego medalu[1]. Chorążym reprezentacji Chorwacji był narciarz alpejski Vedran Pavlek[2], dla którego były to drugie igrzyska[3]. Najmłodszym reprezentantem Chorwacji był 20-letni biegacz narciarski Antonio Rački, a najstarszym 22-letni biegacz narciarski Siniša Vukonić[1].
Start reprezentacji Chorwacji na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994 był drugim startem na zimowych igrzyskach olimpijskich w historii tej reprezentacji i trzecim startem na igrzyskach olimpijskich w ogóle[2]. Najlepszy wynik indywidualnie osiągnął narciarz alpejski Vedran Pavlek, który w konkurencji slalomu giganta zajął 27. pozycję.
25 lipca 1991 roku Chorwacja ogłosiła niepodległość[4]. 10 września 1991 roku powstał Chorwacki Komitet Olimpijski oraz 29 chorwackich związków sportowych[5]. 15 stycznia 1992 roku Chorwacja została uznana przez Wspólnotę Europejską za w pełni niepodległe i suwerenne państwo[6]. Dwa dni później Chorwacki Komitet Olimpijski został oficjalnie członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, który zaprosił Chorwatów do udziału w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku, odbywających się w Albertville i Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku, odbywających się w Barcelonie[7]. Stało się to cztery miesiące i siedem dni po założeniu Chorwackiego Komitetu Olimpijskiego. 20 dni po przyjęciu do Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego Chorwaci po raz pierwszy w historii wystawili swoją reprezentację na igrzyskach olimpijskich[8]. Najlepszy wynik indywidualnie osiągnęła wówczas łyżwiarka figurowa Željka Čižmešija, która w rywalizacji solistek zajęła 25. miejsce[9].
W 1986 roku Międzynarodowy Komitet Olimpijski podjął decyzję o zmianie lat rozgrywania letnich i zimowych igrzysk olimpijskich[10]. W związku z tym zimowe igrzyska olimpijskie miały być rozgrywane z dwuletnią przerwą między igrzyskami letnimi a nie tak jak wcześniej w tym samym roku. Zimowe Igrzyska Olimpijskie w 1994 roku były pierwszymi igrzyskami, których dotyczyła ta zmiana[11]. Z powodu nadal trwającej wojny między Chorwacją a Republiką Serbskiej Krajiny, podobnie, jak dwa lata wcześniej, reprezentacja Chorwacji była symboliczna[12]. Do zawodów w Lillehammer zostało zgłoszonych tylko trzech reprezentantów Chorwacji. Wszyscy byli mężczyznami w wieku od 20 do 22 lat[1].
Spośród dwunastu dyscyplin sportowych, które Międzynarodowy Komitet Olimpijski włączył do kalendarza igrzysk, reprezentacja Chorwacji wzięła udział w dwóch. Najliczniejszą reprezentację Chorwacja wystawiła w biegach narciarskich, w których wystąpiła dwójka chorwackich zawodników[1].
Lp | Sport | Mężczyźni | Kobiety | Łącznie |
---|---|---|---|---|
1 | Biegi narciarskie | 2 | - | 2 |
2 | Narciarstwo alpejskie | 1 | - | 1 |
Łącznie | 3 | - | 3 |
Chorwację w biegach narciarskich reprezentowało dwóch mężczyzn. Siniša Vukonić startował na igrzyskach po raz drugi w karierze. Najlepsze wyniki osiągnął w biegu pościgowym i biegu na 30 kilometrów, w których zajął 44. miejsce, co było jednocześnie jego najlepszym wynikiem w startach na zimowych igrzyskach olimpijskich[13]. Drugim reprezentantem Chorwacji w biegach narciarskich był Antonio Rački, dla którego był to debiut na igrzyskach olimpijskich. Najlepszy rezultat osiągnął w biegu na 50 kilometrów, w którym zajął 52. pozycję, co było jednocześnie jego najlepszym wynikiem w startach na zimowych igrzyskach olimpijskich[14]. Chorwaccy biegacze narciarscy w każdej z rozgrywanych podczas Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994 konkurencji zajęli wyższe pozycje niż podczas poprzedniego startu na igrzyskach[15][16].
Wydarzenie | Zawodnik | Finały | |
---|---|---|---|
Czas | Miejsce | ||
Bieg na 10 km[17] | Antonio Rački | 28:58,6 | 79. |
Siniša Vukonić | 27:17,5 | 56. | |
Bieg pościgowy[18] | Antonio Rački | 48:18,8 | 71. |
Siniša Vukonić | 42:25,3 | 44. | |
Bieg na 30 km[19] | Antonio Rački | 1:25:42.4 | 62. |
Siniša Vukonić | 1:21:57.2 | 44. | |
Bieg na 50 km[20] | Antonio Rački | 2:23:23.4 | 52. |
Siniša Vukonić | 2:24:12.6 | 54. |
Chorwację w narciarstwie alpejskim reprezentował jeden mężczyzna, Vedran Pavlek, dla którego był to drugi start na igrzyskach olimpijskich. Podobnie jak dwa lata wcześniej wziął on udział w trzech konkurencjach – slalomie gigancie, slalomie i supergigancie. W slalomie gigancie zajął 27. pozycję, co było jego najlepszym wynikiem w startach na zimowych igrzyskach olimpijskich. Ponadto Pavlek w supergigancie zajął 41. miejsce, a slalomu nie ukończył[3].
Wydarzenie | Zawodnik | Zjazd 1. | Msc. 1. | Zjazd 2. | Msc. 2. | W sumie | Miejsce |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Slalom gigant | Vedran Pavlek | 1:32,13 | 32[21]. | 1:26,78 | 27[22]. | 2:58,91 | 27[23]. |
Slalom | Vedran Pavlek | DNF[a][24] | |||||
Supergigant | Vedran Pavlek | 1:38,51 | 41. | 1:38,51 | 41[25]. |