![]() Bazylika Narodzenia Pańskiego | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data powołania | |
Data zamknięcia | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Metropolia | |
Współczesne położenie | |
Państwo | |
Stolica tytularna | |
31°42′11″N 35°11′44″E/31,703056 35,195556 |
Diecezja betlejemska (łac. Dioecesis Bethleemitanus, fr. Diocèse de Bethléem) – historyczna rzymskokatolicka diecezja ze stolicą w Betlejem w Królestwie Jerozolimskim. Biskupi betlejemscy byli sufraganami łacińskich patriarchów Jerozolimy.
Obecnie istnieje tytuł biskupa betlejemskiego przyznawany biskupom tytularnym. Ostatnim tytularnym biskupem Betlejem był zmarły 1987 Louis-Séverin Haller CRA - opat Saint-Maurice d’Agaune.
Diecezja betlejemska powstała po sukcesie I wyprawy krzyżowej. W 1099 krzyżowcy mianowali pierwszego biskupa Betlejem Arnolfo. Diecezja została kanonicznie uznana w 1109 przez papieża Paschalisa II. W tym też roku diecezja betlejemska została połączona z diecezją Aszkelon tworząc diecezję betlejemsko-aszkelońską.
W 1223 przeniesiono siedzibę biskupią do francuskiego Clamecy. W 1378 papież Grzegorz XI utworzył diecezję Betlejem-Clamecy. Została ona zlikwidowana w 1801.
Od 1840 mianowani są biskupi tytularni Betlejem.
wszyscy biskupi tytularni Betlejem po 1840 byli opatami Saint-Maurice d’Agaune