Edmund Potrzebowski

Pełne imię i nazwisko	16 czerwca 1926
Data i miejsce urodzenia	Chorzów 22 maja 2012
Data śmierci	Vancouver
Wzrost	181 cm
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski złoto Kraków 1950 bieg na 1500 m złoto Wrocław 1952 bieg na 1500 m złoto Warszawa 1953 bieg na 800 m złoto Warszawa 1954 bieg na 800 m srebro Warszawa 1951 bieg na 800 m srebro Warszawa 1951 sztafeta 4 × 400 m srebro Wrocław 1952 bieg na 800 m srebro Warszawa 1953 sztafeta 4 × 400 m srebro Warszawa 1954 bieg na 1500 m brąz Gdańsk 1949 bieg na 1500 m

Edmund Czesław Potrzebowski (ur. 16 czerwca 1926 w Chorzowie, zm. 22 maja 2012 w Vancouver^[1]) – polski lekkoatleta, średniodystansowiec i trener lekkoatletyczny, mistrz i rekordzista Polski, olimpijczyk.

Startował na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach, gdzie odpadł w półfinale biegu na 800 metrów oraz w eliminacjach biegu na 1500 metrów. Podobnie na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie odpadł w półfinale na 800 metrów i w eliminacjach na 1500 metrów.

Trzykrotnie startował w akademickich mistrzostwach świata (UIE). W 1951 w Berlinie zajął 7. miejsce na 800 m oraz odpadł w przedbiegach na 1500 m. W Bukareszcie w 1953 zdobył brązowy medal na 800 m i zajął 7. miejsce na 1500 m. Największy sukces odniósł w Budapeszcie w 1954, gdzie zdobył złoty medal na 1500 m i srebrny na 800 m^[2].

Był czterokrotnym mistrzem Polski: na 800 m w 1953 i 1954 oraz na 1500 m w 1950 i 1952. Poza tym pięciokrotnie był wicemistrzem, a raz brązowym medalistą. Zdobył również mistrzostwo Polski w hali na 800 m w 1954 i w biegu na 3000 metrów w 1950 oraz wicemistrzostwo na 3000 m w 1951.

Siedem razy ustanawiał rekordy Polski: po dwa razy na 800 m, 1000 m i na 1500 m i raz w sztafecie klubowej 3 × 1000 m^[3].

W latach 1949–1953 czternaście razy startował w meczach reprezentacji Polski, odnosząc jedno zwycięstwo indywidualne.

Na początku 1952 otrzymał tytuł mistrza sportu^[4].

Był zawodnikiem AZS Szczecin (1949-1957).

Ukończył Wyższą Szkołę Ekonomiczną w Poznaniu (wydział zamiejscowy w Szczecinie) w 1951 i AWF w Warszawie w 1964.

Pracował jako trener na Kubie i w Meksyku.

• Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki : 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X. Brak numerów stron w książce
• Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6. Brak numerów stron w książce
• Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984. Brak numerów stron w książce
• Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 2: N-Ż. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 101. ISBN 83-7407-050-1.
• Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 488-489. ISBN 978-83-86320-10-3.

• Potrzebowski Edmund Czesław w portalu PKOl [online] [dostęp 2021-05-30]  (pol.).
• Wyniki olimpijskie Potrzebowskiego na stronie olympedia.org [online] [dostęp 2020-07-31]  (ang.).