Erwin Panofsky (ur. 30 marca 1892, zm. 14 marca 1968 w Princeton^[1]) – niemiecki historyk sztuki i eseista pochodzenia żydowskiego, jeden z twórców ikonologii. Najważniejszym jego dziełem było Studies in Iconology: Humanist Themes in the Art of the Renaissance (1939).

W latach 1926-1933 był profesorem na uniwersytecie w Hamburgu, zmuszony przez nazistów do emigracji z Niemiec, od 1935 pracownik Institute for Advanced Study w Princeton. W dziele Perspektywa jako forma symboliczna wprowadził genezę symboliki renesansowej.

Prace

• Perspective as Symbolic Form (1927) (pol. Perspektywa jako forma symboliczna, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2008)
• Studies in Iconology (1939)
• The Life and Art of Albrecht Dürer (1943), Princeton, NJ, Princeton University Press, 1955
• Gothic Architecture and Scholasticism (1951)
• Early Netherlandish Painting (1953)
• Meaning in the Visual Arts (1955)
• Renaissance and Renascences in Western Art (1962)
• Tomb Sculpture (1964)
• Problems in Titian, mostly iconographic (1969)