![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
15 października 1933 |
---|---|
Data śmierci |
4 stycznia 2024 |
Minister obrony Włoch | |
Okres |
od 28 kwietnia 1993 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister ds. polityki wspólnotowej Włoch | |
Okres |
od 1 sierpnia 1986 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister ds. regionalnych Włoch | |
Okres |
od 1 grudnia 1982 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Aldo Aniasi |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() |
Fabio Fabbri (ur. 15 października 1933 w Kanossie[1], zm. 4 stycznia 2024[2]) – włoski polityk i prawnik, senator, w latach 1982–1983, 1986–1987 i 1993–1994 minister.
Z wykształcenia prawnik, absolwent Università degli Studi di Parma. Pracował jako dziennikarz w „Il Mondo”[3], w 1960 podjął praktykę w zawodzie adwokata w Parmie[4]. Pod koniec lat 60. odpowiadał za transport w administracji prowincji Parma[3], był też zastępcą prezydenta tej prowincji[4].
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Włoskiej Partii Socjalistycznej. W latach 1976–1994 przez pięć kadencji zasiadał w Senacie[1]. W latach 1981–1982 był podsekretarzem stanu w resorcie rolnictwa i leśnictwa w dwóch gabinetach Giovanniego Spadoliniego. Następnie do 1983 pełnił funkcję ministra bez teki do spraw regionalnych u Amintore Fanfaniego. W latach 1986–1987 był ministrem bez teki do spraw polityki wspólnotowej w rządzie Bettina Craxiego. W 1992 powołany przez Giuliano Amato na podsekretarza stanu przy premierze. Stanowisko to zajmował do 1993, następnie do 1994 był ministrem obrony w gabinecie Carla Azeglia Ciampiego[5]. W 1994 wycofał się z działalności politycznej na rzecz praktyki prawniczej[4].
Odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej I klasy (1994)[6].