Fuat Dibra (ur. 26 lutego 1886 w Dibrze[1], zm. 22 lutego 1944 w Tiranie) – albański polityk, w latach 1920–1921 minister spraw wewnętrznych, w latach 1941-1942 minister gospodarki.
Pochodził z zamożnej muzułmańskiej rodziny właścicieli ziemskich, był synem Ismaila Paszy Saraçiego, deputowanego do parlamentu osmańskiego[2]. Ukończył liceum i szkołę handlową w Salonikach[3]. W 1919 finansował wyjazd delegacji albańskiej na Konferencję Pokojową w Paryżu, sam też znalazł się w jej składzie[3][2].
W latach 20. włączył się aktywnie do życia politycznego Albanii, należał do grona przeciwników Ahmeda Zogu. W listopadzie 1920 objął funkcję ministra spraw wewnętrznych w gabinecie Iljasa Vrioniego, którą sprawował przez siedem miesięcy[2].
4 grudnia 1941 objął stanowisko ministra gospodarki w pro-włoskim rządzie Mustafy Merliki, ale już 12 stycznia 1942 podał się do dymisji[3]. W listopadzie 1942 należał do grona założycieli Balli Kombëtar[3]. Po przejęciu kontroli nad Albanią przez Niemców we wrześniu 1943 otrzymał propozycję dołączenia do Rady Regencyjnej jako przedstawiciel sunnitów. Stanowisko to sprawował krótko, z uwagi na pogarszający się stan zdrowia. W 1943 leczył się w szwajcarskim Davos. Zmarł w Tiranie, w lutym 1944.
Był dalekim krewnym żony Envera Hoxhy, Nexhmije.