![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Powiązania |
Gennaro Manna (ur. 12 grudnia 1715 w Neapolu, zm. 28 grudnia 1779 tamże[1][2][3]) – włoski kompozytor.
Kuzyn Cristofora[3], brat Giacinta[1]. Uczył się w Conservatorio de S. Onofrio a Capuana w Neapolu u swojego wuja, Francesco Feo[1][2] oraz u Ignazio Proty[3]. Od 1744 roku był kapelmistrzem w służbie miasta Neapolu[1]. W latach 1756–1761 uczył w Conservatorio di S. Maria di Loreto, a od 1761 roku pełnił funkcję kapelmistrza w kościele SS. Annunziata[3]. W 1742 roku odniósł sukces w Rzymie swoją pierwszą operą Tito Manlio, która zapewniła mu powodzenie oraz zamówienia dla teatrów w różnych miastach włoskich[1][3].
Należał do młodszego pokolenia szkoły neapolitańskiej[1]. Domenę jego twórczości stanowiła opera seria oraz utwory religijne[3]. Skomponował 18 oper, kantatę, 20 arii, 9 oratoriów, 12 mszy, trzy Te Deum, 14 lamentacji i ponad 100 mniejszych kompozycji o charakterze sakralnym[3].