![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
23 grudnia 1921 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
2 września 2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
166 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
Wawel Kraków, Korona Kraków | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Helena Rakoczy z domu Krzynówek (ur. 23 grudnia 1921 w Krakowie, zm. 2 września 2014 tamże) – polska gimnastyczka, mistrzyni świata i medalistka olimpijska.
Urodziła się 23 grudnia 1921 w Krakowie. Jej rodzicami byli Wincenty Krzynówek i Anna Bieniek[1]. Jej pierwszym klubem był krakowski Sokół. Z klubem była związana do wybuchu II wojny światowej. W 1937 na pierwszym zlocie sokołów zajęła 3 miejsce w dziesięcioboju będącym mieszanką konkurencji gimnastycznych i lekkoatletycznych. W okresie II wojny światowej jej kariera uległa zawieszeniu. W 1945 roku wznowiła treningi w reaktywowanym Sokole[2]. W 1950 na mistrzostwach świata w Bazylei zdobyła 4 złote medale[3]. W tym samym roku została odznaczona Orderem Sztandaru Pracy II klasy. W 1952 doznała kontuzji ścięgien i pęknięcia kości. Pomimo kontuzji wystartowała w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach zajmując 7 miejsce w wieloboju indywidualnie i 8 miejsce drużynowo[4]. Na mistrzostwach świata w Rzymie w 1954 zdobyła brązowe medale w wieloboju i ćwiczeniach na poręczach[5]. W 1956 roku na igrzyskach olimpijskich w Melbourne zdobyła brązowy medal[6]. Po zakończeniu kariery sportowej pracowała jako trener, m.in. z kadrą narodową. Przygotowywała kadrę do igrzysk olimpijskich w Rzymie, Tokio 1964 i Monachium 1972[7]. W 1989 przeprowadziła się z Bronowic na osiedle Bieżanów[8]. Była żoną Władysława Rakoczego (zmarłego w 1999)[8]. Na olimpiadach uzyskała następujące wyniki:
W drużynie była 5. w 1950 i 6. w 1954.
Sześciokrotnie zdobywała także mistrzostwo Polski w wieloboju indywidualnym.
Reprezentowała Koronę Kraków i Wawel Kraków. Mierzy 166 cm, w trakcie kariery zawodniczej ważyła ok. 55 kg.
W 2004 została wpisana do Międzynarodowej Galerii Sław[7] Została pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera XIB, rząd 16, miejsce 11)[9].