Sklep sieci IKEA w Szczecinie | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data założenia |
28 lipca 1943[6] |
Prezes |
Jesper Brodin |
Dane finansowe | |
Przychody |
35,2 mld € (2020) |
Wynik operacyjny |
5,247 mld $ (2016) |
Wynik netto |
4,898 mld $ (2016) |
Aktywa |
62,933 mld $ (2016) |
Kapitał własny |
45,371 mld $ (2016) |
Strona internetowa |
IKEA (albo Ikea[a]) – przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją oraz sprzedażą mebli, a także artykułów dekoracyjnych, założone przez Ingvara Kamprada w 1943 roku, w Szwecji. Nazwa jest akronimem od wyrazów: Ingvar, Kamprad, Elmataryd, Agunnaryd[8][9][10][11].
Do 1967 roku firma używała zapisu Ikéa[12]. Od 2008 roku jest jednym z największych sprzedawców mebli na świecie[13][14][15][16].
W pierwszych latach funkcjonowania, przedsiębiorstwo prowadziło sprzedaż wysyłkową swoich produktów. Dopiero w 1953 r. otwarto pierwszy stacjonarny salon meblowy.
Sieć publicznie ogłosiła plany wycofania wszystkich plastikowych produktów jednorazowego użytku ze swoich sklepów i restauracji na całym świecie[17]. Również polskie sklepy, w Gdańsku i Warszawie[18], wraz z końcem 2019 roku poinformowały o wycofaniu się z używania plastikowych słomek, woreczków do lodu i plastikowych worków na śmieci.
Wszystkie spółki tworzące grupę IKEA, należą do holenderskiego koncernu INGKA Holding, którego właścicielem jest fundacja Stichting INGKA[19], utworzona w 1982 r. przez Kamprada z przyczyn podatkowych w Holandii.
Polska jest drugim po Chinach największym producentem mebli sprzedawanych w sklepach IKEA na świecie[20]. IKEA współpracuje z Ikano Bankiem[21].
IKEA jest właścicielem tartaku oraz grupy przemysłowej IKEA Industry (produkcja drewnianych mebli i komponentów)[22][23].
BoKlok to firma Ikei i Skanska[24]. Firma zbudowała ponad 11 tys. tanich domów w Finlandii, Szwecji, Norwegii. Obecnie ma budować w Wielkiej Brytanii[25]. To domy z prefabrykatów – są one budowane w fabryce, a potem montowane w odpowiedniej lokalizacji. W Wielkiej Brytanii miesięczny czynsz ma wynosić ok. jedną trzecią miesięcznych zarobków, co ma czynić ofertę najmu najtańszą na rynku[26].
W sierpniu 2019 roku IKEA posiadała 430 sklepów w 52 krajach świata[27].
Daty pierwszych otwarć sklepów w poszczególnych państwach[28]:
|
Szwedzka branża meblarska na początku lat 60. rozpoczęła bojkot przedsiębiorstwa za obniżanie cen[33]. Wtedy to Ingvar Kamprad postanowił nawiązać współpracę z polskimi przedsiębiorstwami. Kamprad swoje pierwsze zamówienie w Polsce złożył w styczniu 1961 roku w Zakładach Mebli Giętych w Radomsku i dotyczyło między innymi 500 sztuk krzeseł Ögla wytwarzanych z giętego drewna bukowego. Krzesło to cztery lata później w teście magazynu „Allt i Hemmet” zostało uznane za wizytówkę jakości przedsiębiorstwa. Jeszcze w tym samym roku Ingvar Kamprad wraz z projektantami mebli IKEA odwiedził targi poznańskie. W kolejnym roku zamówił w Famegu 20 tys. sztuk tego typu krzeseł. Do roku 2010 wartość zamówień przedsiębiorstwa IKEA w Polsce wzrosła do około 6 mld zł[34]. Pierwszy kontrakt IKEA w Polsce dotyczył produkcji mebli i został zawarty z przedsiębiorstwem państwowym Fameg w 1961 roku. 19 września 1990 roku firma uruchomiła Start Shop przy ulicy Grażyny Bacewiczówny na warszawskich Stokłosach oferujący ograniczony skład mebli oraz dodatki[35][36]. W 1992 roku zamieniła go na pierwszy pełny sklep firmy znajdujący się przy Alejach Jerozolimskich (przy skrzyżowaniu z ulicą Żelazną) w Warszawie, zaś w 1993 roku najstarszy obecnie działający sklep otworzono w Jankach[37][38]. Poza sklepami IKEA posiada kilkanaście punktów odbioru zamówień ze sklepu internetowego oraz dodatkowe punkty mobilne umożliwiające odbiór produktu z ciężarówek sieci w określonych godzinach[39].
Z końcem 1997 szwedzka telewizja wyemitowała film o wykorzystywaniu pracy dzieci w zakładach produkujących dla IKEA w Wietnamie i na Filipinach. Przedsiębiorstwo nie zerwało jednak współpracy z tymi podmiotami argumentując, że w tych krajach prawo zezwala na takie praktyki[40]. W katalogu produktów z 2001 r. przedsiębiorstwo napisało: „Praca dzieci w dzisiejszych czasach jest nie do zaakceptowania, choć w kilku krajach, gdzie odbywa się nasza produkcja jest rozpowszechniona”[41]. Dietrich Garlichs, przewodniczący UNICEF Niemcy, stwierdził: „Tak, IKEA finansuje projekty UNICEF. Ale to nie oznacza automatycznie, że przy produkcji dla IKEA nie pracują dzieci”[41].
Johan Stenebo, były bliski współpracownik założyciela, napisał książkę pt. Sanningen om IKEA (Prawda o IKEA), w której zarzucił Ingvarowi Kampradowi m.in. pranie brudnych pieniędzy i rasizm[42].