![]() Adesanya na UFC 230 | |
Pełne imię i nazwisko |
Israel Mobolaji Temitayo Odunayo Oluwafemi Owolabi Adesanya |
---|---|
Pseudonim |
The Last Stylebender |
Data i miejsce urodzenia |
22 lipca 1989 |
Obywatelstwo | |
Wzrost |
193 cm |
Masa ciała |
84 kg |
Styl walki | |
Trenowany przez |
Eugene Bareman (trener główny) |
Debiut |
kick-boxing – 2010 |
Federacja | |
Kategoria wagowa | |
Klub |
City Kickboxing (2010–obecnie) |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk |
kick-boxing – 80 |
Zwycięstwa |
kick-boxing – 75 |
Przez nokauty |
kick-boxing – 29 |
Przez decyzje |
MMA – 8 |
Porażki |
kick-boxing – 5 |
|
Israel Mobolaji Temitayo Odunayo Oluwafemi Owolabi Adesanya[2] (ur. 22 lipca 1989 w Lagos) – nigeryjski kickbokser, bokser i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) na stałe mieszkający w Nowej Zelandii, trzykrotny zwycięzca turnieju King in the Ring (2014–2015) i GLORY (2016). Były mistrz Ultimate Fighting Championship w wadze średniej.
Urodził się w Lagos, w Nigerii, jako najstarszy z pięciorga dzieci. Jego ojciec Oluwafemi jest księgowym, a matka pielęgniarką[3]. Uczęszczał do Chrisland School w Opebi i zapisał się do klubu Taekwondo[4][5]. W 1999 roku przeniósł się z rodziną na 10 miesięcy do Ghany, ale ze względu na to, że jego rodzice chcieli, aby ich dzieci otrzymały uznawane wykształcenie wyższe, w wieku 10 lat zamieszkał w Rotorua w Nowej Zelandii, gdzie uczęszczał do Rotorua Boys’ High School[6][7][8]. W szkole średniej nie interesował się sportem, zamiast tego wolał japońskie anime, takie jak Death Note i Naruto[9][9]. W czasach licealnych był gnębiony i właśnie to złe traktowanie, którego doświadczył, przyczyniło się do jego decyzji o trenowaniu sztuk walki w późniejszym okresie życia[10].
Po ukończeniu szkoły średniej, zapisał się na studia licencjackie w zakresie projektowania komputerowego w Universal College of Learning w Wanganui[11]. W wieku 18 lat rozpoczął treningi kickboxingu, inspirując się filmem Muay Thai Ong-Bak. Dwa lata później podjął decyzję o przerwaniu studiów na rzecz kariery w kickboxingu, gdzie przed przejściem na zawodowstwo i walką w Chinach zgromadził amatorski rekord 32-0[12][13]. W wieku 21 lat przeniósł się do Auckland w Nowej Zelandii, gdzie rozpoczął treningi mieszanych sztuk walki pod okiem Eugene’a Barmana w klubie City Kickboxing, z przyszłymi zawodnikami UFC takimi jak Dan Hooker, Kai Kara-France i Alexander Volkanovski[14][14].
Jest wielojęzyczny. Biegle włada językiem joruba i angielskim[15].
Swoje pierwsze walki zanotował na lokalnych nowozelandzkich i australijskich galach będąc niepokonanym w aż 32 pojedynkach[16]. Od 2011 i przez kolejne trzy lata rywalizował na chińskich galach Wu Lin Feng i Kunlung Fight, wygrywając większość pojedynków z miejscowymi zawodnikami oraz przegrywając pierwszą w karierze z Kanadyjczykiem Simonem Marcusem (16 lutego 2014) na punkty.
W tym samym roku 12 kwietnia zadebiutował w GLORY na gali numer 15 w Stambule ulegając Belgowi Filipowi Verlindenowi również na punkty[17].
W 2014 wrócił na nowozelandzkie ringi zdobywając m.in. pas mistrza Oceanii organizacji WMC w muay thai[18] oraz wygrywając turniej King in the Ring w wadze junior ciężkiej. Rok później w 2015, wygrywał w kolejnych dwóch turniejach organizowanych przez King in the Ring wygrywając pięciokrotnie przed czasem na sześć stoczonych pojedynków[19][20].
Od 2016 ponownie rywalizował na chińskich galach, notując od 30 stycznia do 1 października pięć zwycięskich pojedynków m.in. nad Yousrim Belgaroui i Bogdanem Stoicą oraz jedyny przegrany z Alexem Pereirą(2 kwietnia). 21 października tego samego roku w Broomfield wygrał turniej pretendentów GLORY w wadze średniej, pokonując jednego wieczoru Roberta Thomasa i w rewanżu Yousriego Belgarouiego, obu na punkty[21]. 20 stycznia 2017 na gali Glory 37 w Los Angeles zmierzył się o mistrzostwo świata z ówczesnym mistrzem Jasonem Wilnisem, z którym ostatecznie przegrał jednogłośnie na punkty[22].
4 marca 2017 stoczył jak na razie ostatnią walkę w kickboxingu, przegrywając przez ciężki nokaut w rewanżu z Alexem Pereirą[23].
W 2014 zawodowo zadebiutował w boksie w ośmioosobowym turnieju, przegrywając z Danielem Ammannem na punkty. W 2015 stoczył pięć zwycięskich pojedynków, pokonując m.in. Briana Minto w ramach dwóch turniejów Super 8 Tournament, które wygrywał. Ostatecznie bilans w boksie zakończył 5 wygranymi i jedną porażką[2].
Równolegle do walk w kickboxingu, Adesanya rywalizował również w MMA, w którym zadebiutował 24 marca 2012 pokonując przed czasem Jamesa Griffithsa[24]. Po serii kolejnych ośmiu zwycięstw z rzędu.
28 lipca 2017 zmierzył się o pas organizacji Australia Fighting Championship wagi średniej z Melvinem Guillardem, którego znokautował pod koniec pierwszej rundy[25].
Pod koniec roku, 24 listopada, zdobył kolejny pas australijskiej organizacji Hex Fighting Series, nokautując Stuarta Dare’a wysokim kopnięciem również w pierwszej rundzie[26].
Z rekordem 11 zwycięstw bez porażki, w grudniu 2017 podpisał kontrakt z Ultimate Fighting Championship, na walkę z Robem Wilkinsonem[27]. Do pojedynku doszło 11 lutego 2018 na UFC 221 w Perth, gdzie lepszy okazał się Nigeryjczyk, który pokonał Australijczyka przez techniczny nokaut w drugiej rundzie[28].
W kolejnych trzech pojedynkach również wygrywał, pokonując kolejno Marvina Vettoriego, Brada Tavaresa i Dereka Brunsona, wszystkich do końca 2018 roku[29][30][31]. Po walce z Taveresem i Brunsonem dwukrotnie został nagrodzony przez organizacje bonusami za występ wieczoru[32][33].
10 lutego 2019 na UFC 234 zmierzył się z byłym, wieloletnim mistrzem wagi średniej Andersonem Silvą[34]. Zwyciężył jednogłośnie na punkty[35]. Po tej wygranej został zestawiony z Kelvinem Gastelumem o tymczasowe mistrzostwo UFC wagi średniej. Walka miała miejsce 13 kwietnia 2019 na UFC 236 w Atlancie[36]. Adesanya pokonał Gasteluma jednogłośnie na punkty i zdobył tymczasowe mistrzostwo wagi średniej[37].
6 października 2019 r. zmierzył się z Robertem Whittakerem w walce o zunifikowanie tytułu mistrzowskiego wagi średniej UFC[38]. Wygrał walkę przez nokaut w drugiej rundzie[39]. To zwycięstwo przyniosło mu czwartą nagrodę za występ wieczoru[40].
7 marca 2020 na gali UFC 248 zmierzył się z trzykrotnym pretendentem do tytułu UFC, Yoelem Romero[41]. Wygrał walkę jednogłośną decyzją (48-47, 48-47 i 49-46) i po raz pierwszy obronił mistrzowski tytuł[42]. Po walce wielu fanów i ekspertów czuło się rozczarowanych niską aktywnością obu zawodników[43].
W swojej następnej obronie tytułu, 27 września 2020 roku na UFC 253 Adesanya stoczył walkę z dotychczas niepokonanym Brazylijczykiem, Paulo Costą. Był to pierwszy raz od 2009 roku, kiedy dwóch niepokonanych mężczyzn w UFC spotkało się w walce o tytuł[44]. Zwyciężył przez techniczny nokaut w drugiej rundzie i otrzymał piąty bonus za występ wieczoru[45][46]. Po walce widoczna ginekomastia prawej piersi Adesanyi wywołała kontrowersje związane z możliwym użyciem niedozwolonych środków. Sam Adesanya twierdził, że było to spowodowane używaniem marihuany[44][47].
6 marca 2021 roku zmierzył się z Janem Błachowiczem o mistrzostwo wagi półciężkiej UFC, w walce wieczoru UFC 259[48]. Odniósł pierwszą porażkę w formule mieszanych sztuk walki przegrywając jednogłośną decyzją sędziów[49].
Ponad trzy miesiące później doszło do jego drugiej walki z Marvinem Vettorim, którego stawką był pas wagi średniej UFC[50]. Adesanya dominował większość walki i po raz kolejny obronił tytuł. Wszyscy trzej sędziowie punktowali walkę 50-45[51].
Rewanż pomiędzy Adesanyą i Robertem Whittakerem o pas wagi średniej UFC odbył się 12 lutego 2022 roku na gali UFC 271[52]. Po raz kolejny zwycięsko ze starcia wyszedł The Last Stylebener, który pokonał Australijczyka jednogłośną decyzją[53].
2 lipca 2022 roku w walce wieczoru gali UFC 276 Adesanya po raz piąty obronił pas kategorii średniej, pokonując jednogłośnie Jareda Cannoniera[54].
Na listopadowej gali UFC 281 w Madison Square Garden przystąpił do szóstej obrony pasa mistrzowskiego, gdzie zmierzył się z Brazylijczykiem, Alexem Pereira, z którym dwukrotnie walczył w formule kickbokserskiej[55]. Adesanya stracił swój tytuł, na rzecz Pereiry, który technicznie znokautował go w piątej rundzie[56].
8 kwietnia 2023 na UFC 287 doszło do jego rewanżu w formule MMA z Alexem Pereirą[57]. Przy łącznie czwartym podejściu pokonał swojego dotychczasowego pogromcę, odzyskując tytuł mistrzowski kategorii średniej[58]. Organizacja UFC przyznała mu bonus za najlepszy występ wieczoru[59].
Podczas gali UFC 293, która odbyła się 10 września 2023 roku przystąpił do pierwszej obrony tytułu, w walce przeciwko Seanowi Stricklandowi[60]. Przegrał walkę jednogłośną decyzją sędziów, tracąc pas mistrzowski[61].
Przed podjęciem walki, regularnie brał udział w zawodach tanecznych w całej Nowej Zelandii[62]. Podkreślił swoją pasję do tańca w choreografii podczas swojego wejścia na walkę, na UFC 243[63].
Jest fanem anime i stwierdził, że chciałby założyć firmę produkującą anime po przejściu na sportową emeryturę[64]. Jego pseudonim „The Last Stylebender” jest nawiązaniem do The Last Airbender, serialu animowanego inspirowanego anime[65]. Ma wytatuowany na przedramieniu wizerunek jednego z głównych bohaterów serialu, Toph Bei fonga.
We wrześniu 2020 roku został pierwszym zawodnikiem mieszanych sztuk walki, który podpisał umowę sponsorską z Pumą[66]. W styczniu 2021 został ambasadorem Stake.com[67].
Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Wygrana | 5-1 | ![]() |
UD | 3 | 03.11.2015 | ![]() |
Turniej Super 8 Boxing IV: finał wagi junior ciężkiej |
Wygrana | 4-1 | ![]() |
UD | 3 | 03.11.2015 | ![]() |
Turniej Super 8 Boxing IV: półfinał wagi junior ciężkiej |
Wygrana | 3-1 | ![]() |
SD | 3 | 28.03.2015 | ![]() |
Turniej Super 8 Boxing III: finał wagi junior ciężkiej |
Wygrana | 2-1 | ![]() |
MD | 3 | 28.03.2015 | ![]() |
Turniej Super 8 Boxing III: półfinał wagi junior ciężkiej |
Wygrana | 1-1 | ![]() |
KO | 2 | 28.03.2015 | ![]() |
Turniej Super 8 Boxing III: ćwierćfinał wagi junior ciężkiej |
Przegrana | 0-1 | ![]() |
UD | 3 | 22.11.2014 | ![]() |
Debiut w boksie, Turniej Super 8 Boxing II: ćwierćfinał wagi junior ciężkiej |
Legenda: TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD – niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, RTD – techniczna decyzja sędziów, DQ – dyskwalifikacja
Wynik | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Przegrana | ![]() |
KO (lewy hak) | 3 | 0:42 | Glory of Heroes 7 | 04.03.2017 | ![]() |
|
Przegrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 3:00 | Glory 37: Los Angeles | 20.01.2017 | ![]() |
Pojedynek o mistrzostwo Glory w wadze średniej |
Wygrana | ![]() |
Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 3:00 | Glory 34: Denver | 21.10.2016 | ![]() |
Finały turnieju wagi średniej Glory 34 |
Wygrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Glory 34: Denver | 21.10.2016 | ![]() |
Półfinały turnieju wagi średniej Glory 34 |
Wygrana | ![]() |
KO (lewe kopnięcie) | 2 | 1:45 | Glory of Heroes 5 | 01.10.2016 | ![]() |
|
Wygrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Rise of Heroes 1 | 17.09.2016 | ![]() |
|
Wygrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Glory of Heroes 4 | 06.08.2016 | ![]() |
|
Wygrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Wu Lin Feng | 25.06.2016 | ![]() |
|
Przegrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Glory Of Heroes 1 | 02.04.2016 | ![]() |
|
Wygrana | ![]() |
KO (lewy hak) | 1 | 3:00 | The Legend of Emei 7 – Wenjiang | 30.01.2016 | ![]() |
|
Wygrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | King in the Ring 100 | 31.10.2015 | ![]() |
Turniej wagi ciężkiej III, finał |
Wygrana | ![]() |
KO | 1 | 0:26 | King in the Ring 100 | 31.10.2015 | ![]() |
Turniej wagi ciężkiej III, półfinały |
Wygrana | ![]() |
TKO | 2 | ? | King in the Ring 100 | 31.10.2015 | ![]() |
Turniej wagi ciężkiej III, ćwierćfinały |
Wygrana | ![]() |
KO | 1 | ? | King in the Ring 86 | 11.04.2015 | ![]() |
Turniej wagi junior ciężkiej III, finał |
Wygrana | ![]() |
TKO | 2 | ? | King in the Ring 86 | 11.04.2015 | ![]() |
Turniej wagi junior ciężkiej III, półfinały |
Wygrana | ![]() |
TKO | 3 | ? | King in the Ring 86 | 11.04.2015 | ![]() |
Turniej wagi junior ciężkiej III, ćwierćfinały |
Wygrana | ![]() |
TKO | 4 | ? | Knees of Fury 50 | 14.02.2015 | ![]() |
|
Wygrana | ![]() |
KO | 1 | ? | King in the Ring 86 | 30.08.2014 | ![]() |
Turniej wagi junior ciężkiej II, finał |
Wygrana | ![]() |
KO | ? | ? | King in the Ring 86 | 30.08.2014 | ![]() |
Turniej wagi junior ciężkiej II, półfinały |
Wygrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | King in the Ring 86 | 30.08.2014 | ![]() |
Turniej wagi junior ciężkiej II, ćwierćfinały |
Wygrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Glory of Heroes 3 | 02.07.2014 | ![]() |
|
Przegrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Glory 15: Istanbul | 12.04.2014 | ![]() |
|
Przegrana | ![]() |
Decyzja (niejednogłośna) | 4 | 3:00 | Kunlun Fight 2 | 16.02.2014 | ![]() |
Turniej 80kg, półfinały |
Wygrana | ![]() |
TKO | 3 | ? | Wu Lin Feng 2013 | 27.11.2013 | ![]() |
|
Wygrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Wu Lin Feng 2013 | 2013 | ![]() |
|
Wygrana | ![]() |
KO (ciosy) | 3 | ? | Wu Lin Feng 2012 | 21.07.2012 | ![]() |
|
Wygrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Wu Lin Feng 2012 | 23.06.2012 | ![]() |
|
![]() |
||||||||
Wygrana | ![]() |
TKO (przerwanie sędziego) | 3 | ? | Wu Lin Feng 2011 | 24.09.2011 | ![]() |
|
Wygrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 2:00 | Rumble in the Ville | 12.02.2011 | ![]() |
|
Wygrana | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 2:00 | Fight Force | 31.05.2010 | ![]() |
|
Eds Eramiha | N/A | N/A | N/A | Puma 8 Man Tournament | ![]() |
|||
Ti'i Nanai | N/A | N/A | N/A | Puma 8 Man Tournament | ![]() |
|||
Areta Gilbert | N/A | N/A | N/A | Puma 8 Man Tournament | ![]() |
|||
Ben Davis | N/A | N/A | N/A | Lee Gar 35th Year Anniversary | ![]() |
|||
![]() |
N/A | N/A | N/A | Bring the South to the City 3 | ![]() |
Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Przegrana | 24-3 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 293 | 09.09.2023 | ![]() |
Stracił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event |
Wygrana | 24-2 | ![]() |
KO (ciosy pięściami) | 2 | 4:21 | UFC 287 | 08.04.2023 | ![]() |
Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Bonus za występ wieczoru. Main Event |
Przegrana | 23-2 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 5 | 2:01 | UFC 281 | 12.11.2022 | ![]() |
Stracił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event |
Wygrana | 23-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 276 | 02.07.2022 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event |
Wygrana | 22-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 271 | 12.02.2022 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event |
Wygrana | 21-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 263 | 12.06.2021 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event |
Przegrana | 20-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 259 | 06.03.2021 | ![]() |
Walka o pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej. Main Event |
Wygrana | 20-0 | ![]() |
TKO (lewy sierpowy i ciosy w parterze) | 2 | 3:59 | UFC 253 | 26.09.2020 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Bonus za występ wieczoru. Main Event |
Wygrana | 19-0 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 248 | 07.03.2020 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event |
Wygrana | 18-0 | ![]() |
KO (ciosy) | 2 | 3:33 | UFC 243 | 05.10.2019 | ![]() |
Unifikacja pasów mistrzowskich UFC w wadze średniej. Bonus za występ wieczoru. Main Event |
Wygrana | 17-0 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 236 | 13.04.2019 | ![]() |
Zdobył tymczasowe mistrzostwo UFC w wadze średniej. Bonus za walkę wieczoru. Co-Main Event |
Wygrana | 16-0 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 234 | 10.02.2019 | ![]() |
Bonus za walkę wieczoru. Main Event |
Wygrana | 15-0 | ![]() |
TKO (ciosy łokciami i pięściami) | 1 | 4:51 | UFC 230 | 03.11.2018 | ![]() |
Bonus za występ wieczoru |
Wygrana | 14-0 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | The Ultimate Fighter: Undefeated Finale | 06.07.2018 | ![]() |
Bonus za występ wieczoru. Main Event |
Wygrana | 13-0 | ![]() |
Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC on Fox: Poirier vs. Gaethje | 14.04.2018 | ![]() |
|
Wygrana | 12-0 | ![]() |
TKO (ciosy pięsciami) | 2 | 3:37 | UFC 221 | 11.02.2018 | ![]() |
Debiut w UFC. Bonus za występ wieczoru |
Wygrana | 11-0 | ![]() |
KO (wysokie kopnięcie na głowę) | 1 | 4:53 | Hex Fighting Series 12 | 24.11.2017 | ![]() |
Zdobył pas mistrzowski Hex Fighting Series w wadze średniej |
Wygrana | 10-0 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:49 | Australia Fighting Championship 20 | 28.07.2017 | ![]() |
Zdobył pas mistrzowski AFC w wadze średniej. Main Event |
Wygrana | 9-0 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 2 | 1:05 | Wu Lin Feng: E.P.I.C. 4 | 28.05.2016 | ![]() |
|
Wygrana | 8-0 | ![]() |
TKO (przerwanie przez narożnik) | 1 | 5:00 | Glory of Heroes 2 | 07.05.2016 | ![]() |
Co-Main Event |
Wygrana | 7-0 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 2 | 2:23 | Wu Lin Feng: E.P.I.C. 2 | 13.03.2016 | ![]() |
|
Wygrana | 6-0 | ![]() |
TKO (przerwanie przez lekarza) | 2 | 2:13 | Wu Lin Feng: E.P.I.C. 1 | 13.01.2016 | ![]() |
|
Wygrana | 5-0 | ![]() |
TKO (ciosy łokciami) | 1 | 1:59 | Wu Lin Feng 2015: New Zealand vs. China | 19.09.2015 | ![]() |
|
Wygrana | 4-0 | ![]() |
TKO (kopnięcie na korpus) | 2 | 1:25 | Fair Pay Fighting 1 | 05.09.2015 | ![]() |
|
Wygrana | 3-0 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:59 | The Legend of Emei 3 | 08.08.2015 | ![]() |
|
Wygrana | 2-0 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:33 | Shuriken MMA: Best of the Best | 15.06.2013 | ![]() |
|
Wygrana | 1-0 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:09 | Supremacy Fighting Championship 9 | 24.03.2012 | ![]() |