Pełna nazwa |
ジェフユナイテッド市原・千葉 |
---|---|
Przydomek |
Inu (Psy) |
Barwy |
|
Data założenia | |
Liga | |
Państwo | |
Prefektura | |
Adres |
Kawasakicho 1-38, 〒260-0835 Chiba |
Stadion |
Fukuda Denshi Arena |
Właściciel |
East Japan Railway Company (50%) |
Prezes |
Hideyuki Maeda |
Trener | |
Strona internetowa |
JEF United Ichihara Chiba (jap. ジェフユナイテッド市原・千葉 Jefu Yunaiteddo Ichihara Chiba) – japoński klub piłkarski grający obecnie w J2 League. Klub ma siedzibę w mieście Chiba, leżącym w prefekturze o tej samej nazwie.
1 lutego 2005 klub zmienił nazwę z JEF United Ichihara na obecną. Pierwszy człon nazwy JEF jest skrótem od sponsorów klubu – JR East oraz Furukawa Electric, natomiast drugi człon United reprezentuje jedność pomiędzy klubem a miastem. Do 2003 roku siedzibą klubu było miasto Ichihara, a od tego czasu jest nią dużo większa Chiba. Swoje domowe mecze drużyna rozgrywała na stadionie Ichihara Seaside Stadium w Ichiharze, jednak po przenosinach do Chiby zdecydowano się także zmienić obiekt domowy i obecnie zespół gra na dużo nowocześniejszym Fukuda Denshi Arena, który może pomieścić około 20 tysięcy widzów. Obiektem treningów piłkarzy jest Footpark Anesaki w Ichiharze.
Klub powstał w 1946 jako Furukawa Electric Soccer Club, czyli zakładowy klub korporacji Furukawa Electric. Po założeniu występował w Japońskiej Pierwszej Lidze, z której to jako jedyny zespół w historii nie został nigdy relegowany o klasę niżej. Drużyna dwukrotnie wygrywała mistrzostwo kraju, czterokrotnie zdobywała Puchar Cesarza oraz trzykrotnie JSL Cup. W 1987 Furukawa wygrała Azjatycką Ligę Mistrzów, najważniejszy puchar w azjatyckiej piłce klubowej.
W 1991 roku doszło do fuzji z JR East Company i klub zmienił nazwę na East Japan JR Furukawa Football Club, a w 1993 po utworzeniu J-League na JEF United Ichihara. Największą gwiazdą zespołu na początku lat 90. był mistrz świata z 1990 Niemiec Pierre Littbarski. W latach 1998–2000 zespół JEF należał do jednych z najsłabszych w lidze i co roku bronił się przed spadkiem z Division 1. Dopiero po zatrudnieniu w 2003 roku Bośniaka Ivicy Osima na stanowisku trenera, zespół stał się kandydatem do czołowych miejsc. 16 lipca 2006 Osim zrezygnował ze stanowiska i został selekcjonerem reprezentacji Japonii, a jego miejsce zajął jego syn Amar Osim, który poprzednio był jego asystentem.