Jerzy Fedorowicz (2019) | |
Data i miejsce urodzenia |
29 października 1947 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
aktor, reżyser teatralny, polityk |
Alma Mater |
Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie |
Stanowisko |
dyrektor Teatru Ludowego w Krakowie (1989–2005), poseł na Sejm V, VI i VII kadencji (2005–2015), senator IX, X i XI kadencji (od 2015) |
Partia | |
Małżeństwo |
Elżbieta Krywsza-Fedorowicz (1969–2018) |
Odznaczenia | |
Jerzy Feliks Fedorowicz (ur. 29 października 1947 w Polanicy-Zdroju[1]) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny oraz polityk. W latach 1989–2005 dyrektor Teatru Ludowego w Krakowie, poseł na Sejm V, VI i VII kadencji (2005–2015), senator IX, X i XI kadencji (od 2015).
Absolwent V Liceum Ogólnokształcącego im. Augusta Witkowskiego w Krakowie[2]. Ukończył studia na PWST w Krakowie (1969). Jako aktor związany z krakowskimi teatrami Rozmaitości[1] i Starym oraz Państwowymi Teatrami Dramatycznymi w Szczecinie. W 1989 został dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Ludowego w Nowej Hucie; funkcję tę pełnił do 2005.
Laureat nagród i wyróżnień, m.in. nagrody przyznawanej przez Polcul Foundation, Nagrody Wojewody Krakowskiego, Nagrody Prezydenta Miasta Krakowa, Nagrody Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej, Nagrody CTN „Monar” Kraków (1996), Nagrody Prezydenta RP za Twórczość dla Dzieci i Młodzieży „Sztuka Młodym” (2005)[3].
W 2014 ukazała się książka Lodołamacz Fedor, wywiad rzeka, który przeprowadził dziennikarz muzyczny Jarosław Szubrycht[4]. W 2017 wydana została książka Jerzego Fedorowicza Absolwenci. Rocznik ’69[5], za którą w październiku 2018 otrzymał nagrodę Krakowska Książka Miesiąca[6].
W latach 90. był dyrektorem Wydziału Kultury Urzędu Miasta Krakowa. W latach 1994–1998 zasiadał w radzie miejskiej Krakowa, w której przewodniczył komisji do spraw kultury[1]. Od 1998 do 2005 sprawował mandat radnego sejmiku małopolskiego I i II kadencji, w którym również przewodniczył Komisji Kultury. Do 2002 reprezentował Unię Wolności, reelekcję uzyskał z listy Wspólnoty Małopolskiej. Później przystąpił do Platformy Obywatelskiej.
W wyborach parlamentarnych w 2005 z ramienia PO został wybrany na posła V kadencji w okręgu krakowskim z wynikiem 5694 głosów. Znalazł się w gronie najlepszych 15 posłów V kadencji w rankingu „Polityki”. Zasiadał m.in. w Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 15 649 głosów. Został wiceprzewodniczącym Komisji Kultury i Środków Przekazu, członkiem Komisji Łączności z Polakami za Granicą, przedstawicielem Delegacji Parlamentarnej do Zgromadzenia Parlamentarnego Sejmu i Senatu RP, Sejmu Republiki Litewskiej i Rady Najwyższej Ukrainy, członkiem grup parlamentarnych polsko-ekwadorskiej, polsko-rosyjskiej, polsko-tajwańskiej oraz polsko-ukraińskiej. W wyborach parlamentarnych w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 28 383 głosy[7].
W 2015 wystartował do Senatu z rekomendacji PO w okręgu nr 32. Uzyskał mandat senatora IX kadencji, otrzymując 72 044 głosy[8]. W listopadzie 2016 został powołany na funkcję wiceministra kultury i dziedzictwa narodowego w gabinecie cieni utworzonym przez Platformę Obywatelską[9]. W wyborach w 2019 i 2023 z powodzeniem ubiegał się o senacką reelekcję, otrzymując odpowiednio 117 177 głosów oraz 151 792 głosy[10][11]. W izbie wyższej parlamentu został m.in. przewodniczącym Komisji Kultury i Środków Przekazu[12].
Zajął się także pracą z tzw. trudną młodzieżą, m.in. wyreżyserował przedstawienie Romea i Julii w Teatrze Ludowym, w którym zagrali przedstawiciele skinheadów i punków (1991–1992). Był prowadzącym program Zadyma w TVP2. Podjął pracę nad projektem wprowadzenia do uczelni artystycznych kierunku „terapia przez sztukę”. Uczestnik akcji charytatywnych Fundacji Mam Marzenie, Koliber, Dar Serca i innych. Założył Fundację Teatru Ludowego w Krakowie, działającą w obszarze terapii przez sztukę; objął funkcję członka rady tej fundacji.
Syn Aliny z Kłopotowskich i Eugeniusza (także aktora). Od 1969 był żonaty z Elżbietą Krywsza-Fedorowicz, krakowską scenografką[13], która zmarła w 2018[14]. Ma dwóch synów: Filipa i Jerzego.