kościół św. Józefa | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | |||
Powierzchnia |
9,4 km² | ||
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Nr kierunkowy |
+380 3540 | ||
Kod pocztowy |
47264 | ||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego | |||
Położenie na mapie Ukrainy | |||
49°38′02″N 25°20′05″E/49,633889 25,334722 |
Jezierna (ukr. Озерна, Ozerna) – wieś (dawniej miasteczko) na Ukrainie w obwodzie tarnopolskim (rejon zborowski). W 2001 roku liczyła 3615 mieszkańców.
Od XIX w. znajduje się tu stacja kolejowa Jezierna, położona na linii Tarnopol – Lwów.
Wieś pierwszy raz wzmiankowano w 1542 roku. Wraz z czterema innymi miejscowościami nadana przez króla Tarnowskim, z prawami do niej Andrzeja Górki, kasztelana poznańskiego, właściciela Złoczowa. Parafię rzymskokatolicką ufundował Jakub Sobieski w 1636 roku oraz regularny czterobastionowy zamek nad rzeką Wysuczką. Prawa miejskie nadano Jeziernej w roku 1606[1]. W 1655 odbyła się bitwa pod Jezierną. Dwie dekady później Jezierna była dwukrotnie pustoszona przez Turków[2].
W II Rzeczypospolitej Jezierna była siedzibą gminy wiejskiej Jezierna w powiecie zborowskim województwa tarnopolskiego. W 1921 roku liczyła 5578 mieszkańców, z tego prawie połowę stanowili Polacy. Ukraińców było 2269 a Żydów 813[3].
Po ataku Niemiec na ZSRR, 3 lipca 1941 roku w Jeziernej zamordowano 180 Żydów. W 1942 roku część pozostałych Żydów Niemcy deportowali do obozu śmierci w Bełżcu, część przesiedlili do Zborowa. Od października 1941 do lipca 1943 w Jeziernej funkcjonował obóz pracy dla około 300 Żydów, których likwidując obóz rozstrzelano[4]. Ukrywająca się jedna z Żydówek Maria Fisher Zahn otrzymywała pomoc od mieszkańców miasteczka[5].
Po wojnie Jezierna została zdepolonizowana i spadła do rangi wsi[2].