![]() | |||||||||
#34 Chicago Cubs | |||||||||
miotacz | |||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Jonathan Tyler Lester | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
7 stycznia 1984 | ||||||||
Odbija |
lewą | ||||||||
Rzuca |
lewą | ||||||||
Debiut |
10 czerwca 2006 | ||||||||
Statystyki | |||||||||
Win–loss record |
190–108 | ||||||||
ERA |
3,56 | ||||||||
Strikeouty |
2355 | ||||||||
Kariera klubowa | |||||||||
| |||||||||
Stan na koniec sezonu 2019. |
Jonathan Tyler Lester (ur. 7 stycznia 1984 w Tacoma) – amerykański baseballista występujący na pozycji miotacza w Chicago Cubs.
Lester został wybrany w 2002 roku w drugiej rundzie draftu przez Boston Red Sox i początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Pawtucket Red Sox, reprezentującym poziom Triple-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 10 czerwca 2006 w meczu przeciwko Texas Rangers[1][3]. W 2007 wystąpił w czwartym meczu World Series, w których Red Sox pokonali Colorado Rockies 4–0[4].
19 czerwca 2008 w spotkaniu z Kansas City Royals rozegrał 18. w historii klubu no-hittera[5]. W marcu 2008 podpisał nowy, pięcioletni z opcją przedłużenia o rok kontrakt wart 42 750 tysięcy dolarów[6]. W 2011 i 2012 wystąpił w Meczu Gwiazd[1]. W 2013 wystąpił w pierwszym i piątym meczu wygranych przez Red Sox World Series (2–0 W-L, 0,59 ERA, 15 SO)[7].
31 lipca 2014 wraz z Jonnym Gomesem przeszedł do Oakland Athletics za Yoenisa Céspedesa[8]. Dwa dni później zadebiutował w barwach nowego zespołu notując zwycięstwo[9].
W grudniu 2014 podpisał sześcioletni kontrakt wart 155 milionów dolarów z Chicago Cubs[10]. 31 lipca 2016 w meczu przeciwko Seattle Mariners rozegranym na Wrigley Field, w drugiej połowie dwunastej zmiany został wystawiony jako pinch hitter i przy stanie 6–6 zaliczył dające zwycięstwo RBI (sacrifice bunt)[11].
W National League Championship Series zaliczył dwa starty, w których rozegrał 13 zmian, notując zwycięstwo w meczu numer 5. Wraz z Javierem Báezem został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem serii[12]. Cubs pokonali Los Angeles Dodgers 4–2 i zdobyli pierwsze mistrzostwo National League od 1945 roku[13]. W World Series zaliczył trzy występy (1–1 W-L), w tym jeden jako reliever w wygranym przez Cubs decydującym o tytule meczu numer 7 przeciwko Cleveland Indians[14].
1 sierpnia 2017 w meczu przeciwko Arizona Diamondbacks osiągnął pułap 2000 strikeoutów. W tym samym spotkaniu zdobył swojego pierwszego home runa w MLB[15].
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
5× All-Star | 2011, 2012, 2014, 2016, 2018 | [1] |
3× zwycięzca w World Series | 2007, 2013, 2016 | [4][7][14] |
NLCS MVP | 2016 | [12] |
Babe Ruth Award | 2016 | [16] |