Ten artykuł od 2011-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tego artykułu.
Krokidolit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

Na2FeIII2FeII3Si8O22(OH)2

Twardość w skali Mohsa

5,5–6

Pokrój kryształu

włoskowy

Gęstość minerału

3,3–3,4 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

odcienie niebieskiego, zielony, żółtawe, złocistoczerwone

Krokidolitminerał z grupy amfiboli. Występuje w skałach metamorficznych.

Nazwa pochodzi od gr. krokys = włókno wełny (nitka) i lithos = kamień (skała), nawiązuje do wyglądu tego minerału.

Charakterystyka

Właściwości

Jest to odmiana ribeckitu, charakteryzująca się włoskowym wykształceniem kryształów i mogąca przybierać różne zabarwienie (ciemnoniebieskie, zielonawe, żółtawe, złocistoczerwone).

Krokidolit jest minerałem rzadkim. Tworzy skupienia zbite, równolegle włókniste lub luźne, długie włókna podatne na tkanie (azbest krokidolitowy).

Występowanie

Często występuje w postaci wrostków w kwarcu wywołując efekt optyczny: tygrysiego, bawolego, sokolego bądź efekt kociego oka.

Miejsca występowania: RPA – nad rzeką Oranje, Sokotra, Madagaskar, Kanada, Zambia, Grenlandia, Rosja, Australia, Francja.

Zastosowanie

Zobacz też

Linki zewnętrzne