Kurek – element mechanizmu uderzeniowego zwalniany po naciśnięciu spustu, który poprzez uderzenie ruchem obrotowym doprowadza pośrednio do zapalenia ładunku miotającego.

Ruch kurka jest powodowany przez sprężynę uderzeniową. W broni współczesnej zwolniony przez mechanizm spustowy kurek uderza w iglicę, która następnie zbija spłonkę naboju scalonego. W rzadszych przypadkach (głównie w rewolwerach) kurek uderza bezpośrednio w spłonkę. Mechanizm ten ma zastosowanie głównie w powtarzalnej lub samopowtarzalnej broni strzeleckiej. Wyróżnia się kurki odkryte (wystające na zewnątrz i często z możliwością ręcznego napięcia), oraz zakryte znajdujące się wewnątrz korpusu broni.

• 
  Pistolet samopowtarzalny z napiętym kurkiem
• 
  Kurek zwolniony
• 
  Mechanizm uderzeniowy pistoletu Colt M1911. Zwolniony przez mechanizm spustowy kurek uderza w iglicę, która następnie zbija spłonkę naboju powodując wystrzał
• 
  Schemat mechanizmów spustowo-uderzeniowych karabinków AR-15 i HK416 wyposażonych w kurki zakryte/wewnętrzne (zaznaczone kolorem czerwonym)

Historia

Pierwotnie w dawnej odprzodowej broni rozdzielnego ładowania kurek mieścił w sobie uchwyt na lont (zob. zamek lontowy) lub skałkę (zob. zamek skałkowy) inicjując zapalenie prochu na panewce. W XIX w. wraz z popularyzacją zamków kapiszonowych kurek służył do zbijania kapiszonu na kominku, a wraz z powstawaniem amunicji zespolonej zaczął pełnić funkcję taką jak współcześnie (zbijając spłonkę naboju lub uderzając w odpowiadającą za to iglicę).

Zobacz też

• bijnik