Linz (cz.Linec) – miasto statutarne w północno-wschodniej Austrii, siedziba kraju związkowego Górna Austria oraz powiatów: Linz-Land oraz Urfahr-Umgebung, do których miasto jednak nie należy. Leży nad Dunajem, założone przez Rzymian pod nazwą Lenthia. 5 marca 1684 powołano w Linzu antyturecką Ligę Świętą. Współcześnie rozwinięty przemysł metalowy (huta żelaza), maszynowy i chemiczny. Ważny węzeł komunikacyjny. Ośrodek turystyczny (m.in. zamek z XVI-XVII w., barokowe pałace i kościoły, liczne muzea). Liczy 210 118 mieszkańców (1 stycznia 2023), jest trzecim pod względem liczby ludności miastem w Austrii.
47,7% powierzchni miasta przypada na tereny zielone, 32,9% na teren zabudowany, 7,4% na wody, a 11,9% na powierzchnie komunikacyjne.
Niemiecka nazwa Linze pojawiała się po raz pierwszy w roku 799 n.e., kiedy to książęta bawarscy przybyli tutaj z północy i Linz stał się ważnym ośrodkiem handlowym.
Podczas panowania Babenbergów Linz stał się miastem.
Demografia
Liczba mieszkańców w latach
Dzielnice
Ebelsberg: (od 1938 r.)
Innenstadt: Altstadtviertel, Rathausviertel, Kaplanhofviertel, Neustadtviertel (od 1862 r.), Volksgartenviertel, Römerberg-Margarethen
Kleinmünchen: (od 1923 r.) Neue Welt, Scharlinz, Bergern, Neue Heimat, Wegscheid, Schörgenhub, Kleinmünchen
Lustenau: (od 1873 r.) Makartviertel, Franckviertel, Hafenviertel
Pöstlingberg: (od 1919 r.) Pöstlingberg, Bachl-Gründberg
St. Magdalena: (od 1938 r.) St. Magdalena, Katzbach, Elmberg
St. Peter (od 1915 r.)
Urfahr: (od 1919 r.) Alt-Urfahr, Heilham, Hartmayrsiedlung, Harbachsiedlung, Karlhofsiedlung, Auberg
Waldegg: (od 1873 r.) Freinberg, Froschberg, Keferfeld (od 1939 r.), Bindermichl, Spallerhof, Wankmüllerhofviertel, Andreas-Hofer-Platz-Viertel
Mauthausen-Gusen
Zespół niemieckich obozów koncentracyjnych Mauthausen-Gusen, znajdujący się niedaleko Linzu, został wybudowany w latach 1938–1940. Osadzeni w nim więźniowie pracowali w kamieniołomach, wydobywając kamienie, które wykorzystywano następnie w różnych miejscach Rzeszy. Główny obóz w Mauthausen znajdował się 25 km od Linzu i był ostatnim obozem koncentracyjnym wyzwolonym przez aliantów. 5 maja 1945 roku wkroczyli do niego żołnierze amerykańskiej 11 Dywizji Zmechanizowanej.
Muzeum Sztuki Lentos (Lentos Kunstmuseum Linz)Ars Electronica Center nocą
Na północnym brzegu Dunaju znajduje się Ars Electronica Center – Muzeum Przyszłości, czyli centrum sztuki elektronicznej otworzone w 1996 roku. Współzałożycielem tego muzeum był pisarz niemiecki Herbert W. Franke. Na parterze muzeum znajduje się tak zwana CAVE 3D (skrót od: Cave Automatic Virtual Environment 3D w wolnym tłumaczeniu „Trójwymiarowa Jaskinia Wirtualnej Rzeczywistości”), w której zwiedzający może „zatopić się” w wirtualnym środowisku. Jest to jedno z niewielu pomieszczeń tego typu w Europie udostępnionych publiczności. Obrazy, wyświetlane z projektorów wysokiej rozdzielczości, padają na ekrany będące równocześnie ścianami pomieszczenia.
Ars Electronica Center jest również siedzibą festiwalu Ars Elektronica, który corocznie przyciąga artystów z całego świata tworzących swe prace w nowych, również cyfrowych technologiach.
W roku 2009, kiedy Linz, wraz z Wilnem, był Stolicą Kulturalną Europy, przebudowano Ars Electronica Center za sumę około 30 milionów euro i na przełomie 2008/2009 ponownie otwarto. Obecnie, na powierzchni 6500 m² znajdują się sale wystawowe, pomieszczenia do eksperymentowania, oraz laboratorium Futurelab. Zwiedzający mogą nie tylko obejrzeć, ale również eksperymentować z instalacjami interaktywnymi.
Na południowym brzegu Dunaju, naprzeciwko Ars Electronica Center, znajduje się Muzeum Sztuki Lentos (Lentos Kunstmuseum Linz), otwarte w 2003 roku. Prezentowane są tam obrazy współczesne reprezentujące malarstwo XX i XXI wieku.
Obok Muzeum Lentos stoi sala koncertowa Brucknerhaus, a teren pomiędzy dwoma tymi budynkami to tak zwane Donaulände, czyli tereny nad Dunajem, które zwane są również Kulturmeile, czyli „Milą Kultury”. Jest to rodzaj parku nad Dunajem, w którym spotykają się w lecie głównie młodzi ludzie.
Odbywają się tutaj również imprezy organizowane w ramach Festiwalu Ars Electronica oraz „Linz Fest”[4].
cesarz Fryderyk III Habsburg spędził ostatnie lata swego życia w Linzu. Przez krótki czas Linz był najważniejszym miastem cesarstwa. Swoją pozycję, na korzyść Wiednia i Pragi, stracił po śmierci cesarza w 1493 roku.
kilka lat swojego życia spędził w Linzu Johannes Kepler, który studiował tutaj matematykę. 15 maja 1618 roku odkrył i sformułował swoje trzecie prawo astronomiczne. Jego imię nosi tutejszy uniwersytet.
Pomnik Johannesa Keplera w Linzu
Innym znanym obywatelem miasta był Anton Bruckner, który mieszkał w Linzu w latach 1855–1868. Pracował wtedy jako lokalny kompozytor i organista kościelny. Obecnie w Linzu jego imieniem nazwana jest sala koncertowa Brucknerhaus oraz Uniwersytet im. Antona Brucknera.
Adolf Hitler urodził się w położonym ok. 100 km na zachód od Linzu miasteczku Braunau am Inn. Kiedy był dzieckiem jego rodzice przeprowadzili się do Linzu. W okolicach tego miasta spędził wiele lat swojej młodości (1898–1907). Rodzina mieszkała najpierw w Leonding, położonej na obrzeżach miasta, a następnie w mieszkaniu przy ulicy Humboldtstrasse w Linzu. Rodzice Hitlera zostali pochowani w Leonding. Pod koniec życia Hitler uważał Linz za swoje „rodzinne miasto”[5], i chciał go rozbudować i stworzyć z niego centrum kulturalne III Rzeszy. Planował tu m.in. budowę galerii obrazów, muzeum broni, biblioteki z posągami Kanta, Schopenhauera i Nietzschego w hallu, planetarium (obserwatorium astronomiczne) na górze Pöstlingberg[6], a także swojego mauzoleum. Aby ożywić miasto ekonomicznie, rozpoczął jego uprzemysławianie – krótko przed i w czasie II wojny światowej. Wiele fabryk znajdujących się na terenach należących uprzednio do Czechosłowacji, a przyłączonych do III Rzeszy na podstawie Układu monachijskiego (29–30 września 1938), rozebrano, a następnie zmontowano w Linzu. W ten sposób powstały m.in. zakłady Hermanna Göringa (obecnie Voestalpine). W Linzu znajdowały się również zakłady produkujące benzol, które zostały zbombardowane przez alianckie lotnictwo w dniu 16 października 1944 roku.
↑Kershaw, Ian. Hitler: 1889–1936: Hubris. New York: Norton, 1998. s. 15.
↑Na którym miał widnieć napis: „Niebiosa głoszą chwałę Wieczności!| – zob. „Rozmowy przy stole”, Wyd. Charyzma 1996, s. 159, 293, 419, ISBN 83-85820-02-7.
48°18′11″N 14°17′26″E/48,303056 14,290556
