Ten artykuł od 2014-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.Sprawdź w źródłach:
Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tego artykułu.
Lorica segmentata – typ starożytnej rzymskiej zbroi płytowej.
Lorica segmentata była zbroją złożoną z połączonych ze sobą żelaznych pasów kutego metalu. Najstarsze znaleziska zbroi tego typu są datowane na 9 r. p.n.e. Pozostała w użyciu do około połowy III wieku n.e. Pancerz osłaniał klatkę piersiową, plecy i ramiona. Wewnątrz znajdowały się skórzane rzemienie, niektóre części zostały przynitowane, inne połączone zawiasami, zapięciami sztyftowymi, sprzączkami i haczykami. Pod zbroję zakładano tunikę. Uzupełnieniem pancerza był długi pas zwany cingulum militae, owijany wielokrotnie wokół tułowia, wzmacniając go.