Data i miejsce urodzenia |
18 lutego 1957 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
171 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marita Koch, później Marita Meier-Koch (ur. 18 lutego 1957 w Wismarze[1]) – wschodnioniemiecka lekkoatletka, specjalizująca się w biegach sprinterskich. Podczas swojej długoletniej kariery sportowej pobiła szesnaście sprinterskich rekordów świata na otwartym stadionie oraz czternaście rekordów świata w hali.
Startowała na igrzyskach olimpijskich w Montrealu, w ich trakcie odpadła w ćwierćfinale biegu na 400 m. Natomiast na igrzyskach olimpijskich w Moskwie zdobyła indywidualnie złoty medal w biegu na 400 m oraz srebrny w biegu sztafetowym 4 × 400 m. Bojkot igrzysk olimpijskich w Los Angeles przez państwa komunistyczne sprawił, że pomimo ciągle wysokiej formy Koch musiała się pożegnać z myślą o poprawieniu swojego olimpijskiego dorobku medalowego[1].
Marita Koch była także wielokrotną mistrzynią Europy na dystansie 400 m w Pradze 1978, Atenach 1982 i Stuttgarcie 1986. Rok później w 1987 zakończyła swoją karierę sportową w sławie największej wschodnioniemieckiej sportsmenki.
Pierwszy ze swoich rekordów ustanowiła w 1977 w biegu na 400 m w hali podczas zawodów w Mediolanie, które przebiegła w czasie 51,8 s. Przełomowy w jej karierze był rok 1978. Wtedy odebrała Irenie Szewińskiej rekordy świata na 200 i 400 m na otwartym stadionie. W finale mistrzostw Europy w Pradze jako pierwsza kobieta przebiegła 400 m poniżej 49 s (48,94). Ostatecznie rekord na tym dystansie, aktualny po dziś, Koch ustanowiła 6 października 1985 w Canberze czasem 47,60 s. W 1979 jako pierwsza sprinterka przebiegła 200 m poniżej 22 sekund (21,71). Pięć lat później, w 1984, wyrównała ten wynik[2].
Na swoich koronnych dystansach 200 i 400 m Marita Koch bardzo rzadko ponosiła porażki. Do grona biegaczek, które zdołały ją pokonać należały: Irena Szewińska na 400 m w 1977, Evelyn Ashford na 200 m w 1979, Jarmila Kratochvílová na 400 m w 1981 oraz na 200 m w 1983, Bärbel Eckert-Wöckel na 400 m w 1982 oraz Valerie Brisco-Hooks na 200 m w 1985.
W latach 1980-1985 Marita Koch ustanowiła wiele rekordów w biegach w hali na 50 i 60 m, gdzie rywalizowała ze swoją rodaczką Marlies Göhr.
Kolejne rekordy ustanowiła biegając w enerdowskich sztafetach 4 × 100 m i 4 × 400 m. Biegając w tej pierwszej ustanowiła wraz z koleżankami (m.in. z Göhr) rekordy świata w 1979 i 1983. Biegając na 4 razy dłuższym dystansie ustanowiła rekordy w 1982 i 1984. Była również rekordzistką świata w nieolimpijskiej konkurencji sztafety 4 × 200 m w 1980[3].
Została odznaczona Złotym, Srebrnym i Brązowym Orderem Zasług dla Ojczyzny