 Martin Pollack (2019) | |
| Data i miejsce urodzenia |
23 maja 1944 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
pisarz, dziennikarz, tłumacz |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Rodzice | |
| Odznaczenia | |
| |
Martin Pollack (ur. 23 maja 1944 w Bad Hall) – austriacki pisarz, dziennikarz, tłumacz i promotor literatury polskiej.
Martin Pollack jest synem zbrodniarza wojennego SS-Sturmbannführera Gerharda Basta[1]. Ojciec pochodził z terenów zamieszkanych przez Słoweńców i ludność niemieckojęzyczną. Po studiach w Grazu wstąpił do gestapo, do SS i do SD. Służył m.in. w Linzu, w Münster, w Polsce i na Słowacji. 14 kwietnia 1945 r. wszedł w związek małżeński, którego owocem był Martin. W 1947 r. został zamordowany na tle rabunkowym przy próbie przejścia przez granicę w Południowym Tyrolu[1].
Pollack uczęszczając do gimnazjum, uczył się jednocześnie stolarstwa i zdał egzamin czeladniczy. Następnie studiował slawistykę i historię Europy Wschodniej na Uniwersytecie Wiedeńskim, Uniwersytecie Warszawskim oraz na różnych uniwersytetach jugosłowiańskich. Podczas studiów pracował już jako tłumacz i dziennikarz.
W latach 1980–1981 władze PRL nałożyły na niego zakaz wjazdu do Polski[2].
W 1987 roku Pollack rozpoczął pracę w niemieckim tygodniku „Der Spiegel”, pisał dla niego korespondencje z Wiednia i Warszawy. Równocześnie publikował eseje i tłumaczenia polskich tekstów. Od roku 1998 jest wolnym strzelcem.
Zaangażował się w dialog kulturalny pomiędzy Polską a krajami niemieckojęzycznymi poprzez pracę dziennikarską i tłumaczenie literatury polskiej na język niemiecki. Przełożył m.in. książki Andrzeja Bobkowskiego, Ryszarda Kapuścińskiego, Mariusza Wilka i Wilhelma Dichtera[3].
Jest także autorem wielu książek na temat historii Europy Środkowej i Wschodniej, również w kontekście relacji pomiędzy grupami narodowościowymi i etnicznymi, z uwzględnieniem relacji niemiecko-polskich[3]. W 2007 roku, za książkę Śmierć w bunkrze. Opowieść o moim ojcu, otrzymał nagrodę Nagrodę Literacką Europy Środkowej „Angelus” (za tę książkę otrzymał również Nagrodę Buch Preiss 2005[4]). W powieści tej autor przedstawia historię swojej rodziny, koncentrując się na niechlubnej działalności swego ojca – oficera SS i zbrodniarza wojennego Gerharda Basta w czasie II wojny światowej[5].
W tym samym roku dostał Nagrodę im. Karla Dedeciusa (dla najlepszego niemieckiego tłumacza literatury polskiej)[6]. Za zasługi w promowaniu kultury polskiej, w 2011 r. otrzymał Złotą Sowę Polonii[7]. W 2016 został laureatem Nagrody Translatorskiej dla Tłumaczy Ryszarda Kapuścińskiego za całokształt twórczości translatorskiej[8].
W 2017 r. uhonorowany został Nagrodą Dialogu (Dialog-Preis)[9], a w 2021 Nagrodą Vaclava Buriana za wkład w dialog środkowoeuropejski[10]. W 2022 r. został na 3 lata przewodniczącym jury Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus”[11].
Obecnie mieszka w Wiedniu oraz Stegersbach w Burgenlandzie.
