![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1824 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 listopada 1908 |
Mathias Bersohn (ur. 4 czerwca 1824 w Warszawie, zm. 19 listopada 1908 tamże) – polski historyk sztuki i kultury pochodzenia żydowskiego.
Urodzony w rodzinie żydowskiej, jako syn Majera Bersohna (1787–1873) i Chai z domu Szyman (1796-1855). Brat m.in. Jana (1829–1913) i Pauliny (żony Salomona Baumana).
Był obywatelem miasta Warszawy. Z zawodu był bankierem. Pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji – od był 1877 był sędzią handlowym. Piastował też stanowisko prezesa zarządu Szpitala Dziecięcego Bersohnów i Baumanów, był członkiem zarządu Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności, członkiem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz członkiem Komisji Archeologicznej i Sztuki Akademii Umiejętności w Krakowie.
Z zamiłowania zajmował się badaniem historii, zbierał zabytki archeologiczne i dzieła sztuki, których bogatą kolekcję przekazał testamentem Towarzystwu Zachęty Sztuk Pięknych. Ogłosił drukiem liczne publikacje.
Jego żoną była Maria Levy (1834-1902), z którą miał cztery córki: Jadwigę (literatkę, poetkę, tłumaczkę (1853-1912), żonę Aleksandra Kraushara), Hortensję (żonę Franciszka Salezego Lewentala, 1856-1923), Wandę (żonę Józefa Baumrittera bankiera, ur. 1861) i Zofię (żonę Leopolda Landaua bankiera, ur. 1863).
Pochowany jest w grobowcu rodzinnym na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 26, rząd 1)[1][2].