![]() Mick Blue na XRCO Award (Hollywood, 11 kwietnia 2015) | |
Prawdziwe imię i nazwisko |
Michael Omelko[1] |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Używane pseudonimy |
Michael Austia, Michael Austria, Michael Blue, Michael Omar, Mick Blu, Mickey Blue, Micki Blue, Micky Blue, Mike Blue, Miki Blu, Miki Blue, Miky Blue[2], Mich Blue |
Lata aktywności |
od 2000[3] |
Narodowość |
austriacka[2] |
Wzrost |
178 cm[1] |
Masa ciała |
82 kg[2] |
Penis |
20 cm[4] |
Kolor włosów |
ciemny brąz |
Kolor oczu |
niebieski[3] |
Strona internetowa |
Mick Blue (ur. 9 września 1976 w Grazu) – austriacki aktor i reżyser filmów pornograficznych, także licencjonowany kierowca wyścigowy Sports Car Club of America (SCCA)[5].
W 2018 znalazł się na miejscu ósmym rankingu „Najczęściej i najchętniej oglądanych ogierów branży dla dorosłych wg danych z takich stron, jak Pornhub czy RedTube”[6]. W styczniu 2023 został wprowadzony do alei sław Brazzers Hall of Fame[7].
Jego pseudonim artystyczny, który w czerwcu 2001 w Paryżu na planie filmu Goldlight Productions Pod sutanną ukrywa się duża...sprawa (Sotto l’Abito Talare si Nasconde un Grande... Affare, 2001) zasugerowali kierownik produkcji Hansi Nussbaum i wizażystka, przyjął od tytułu komedii romantycznej Mickey Niebieskie Oko (oryg. Mickey Blue Eyes) z Hugh Grantem[8][9].
Urodził się w Grazu w Austrii, stolicy kraju związkowego Styria i powiatu Graz-Umgebung, w tym samym regionie, gdzie Arnold Schwarzenegger[1]. Blue od zawsze miał wysoki popęd płciowy i zaczął się masturbować w wieku 12 lat[10]. To była pierwsza rzecz, jaką zrobiłby po powrocie ze szkoły, by móc skupić się na swojej pracy domowej. Jego ulubionymi wykonawcami porno stali się Rocco Siffredi, Teresa Orlowski i David Perry[10]. Po ukończeniu szkoły Franklin Pierce High School w Tacoma, był dyrektorem handlowym firmy budowlanej[11].
Kiedy ukończył 18 lat, chciał zostać gwiazdą porno i twierdził, że spróbuje, jeśli jego praca nie zadziała[10]. Po czterech latach pracy, zaczął wysyłać listy do firm i producentów filmów pornograficznych na podstawie ich adresów na odwrocie wypożyczonych kaset wideo VHS[12]. Nawiązał kontakty w Berlinie[1]. Był gościem austriackiego programu ORF 2 Die Barbara Karlich Show (1999)[13]. Przełom nastąpił dopiero w 2000, gdy Thomas Janiseh, właściciel austriackiego magazynu dla dorosłych „ÖKM”, zaproponował mu udział w konkursie gang bangu z udziałem 30 innych mężczyzn i 5 dziewczyn[10]. Blue wygrał konkurs, a właściciel zaprosił go na sesję zdjęciową z kilkoma kobietami i innym mężczyzną[14]. Podczas imprezy w Salzburgu spotkał odpowiednich producentów filmowych[11]. Thomas Janisch polecił Micka Blue niemieckiej wytwórni Videorama, gdzie nakręcił pierwsze filmy[8].
Po raz pierwszy stanął przed kamerą w Paryżu we wrześniu 2000, pracując dla Videorama w filmie Harry’ego S. Morgana Maximum Perversum 71: Mit der Faust im Arsch w roli asystenta detektywa (Conny Dachs)[15]. W październiku 2000 gościł na targach przemysłu pornograficznego Venus Berlin, aby nawiązać nowe kontakty. Kolejne trzy filmy Videorama to Fetish 9: Schwarze Messe (2000), Maximum Perversum 72: Exzesse der Lust (2001) i Extrem 16: Nasse Spalten (2001). Jednak na nowe oferty czekał aż do marca 2001 i zaczął coraz więcej pracować w Niemczech dla firm takich jak Magma, Viedeorama, Touch Video, Multi-Media-Verlag (MMV), Puaka, DBM Video i Goldlight[16]. Pod pseudonimem Mikki Blue wystąpił we włoskich realizacjach Mario Salieri Entertainment Group – Ślub czystości (Voto di castità, 2001) i Pokusa (Sotto l’Abito Talare si Nasconde un Grande... Affare, 2001) w scenie z zakonnicą. W październiku 2001 na targach przemysłu pornograficznego Venus Berlin poznał takich aktorów porno jak Zenza Raggi i Franco Roccaforte, którzy z kolei w 2002 w Budapeszcie przedstawili go takim realizatorom jak Gianfranco Romangnoli i Kovi[8]. Wkrótce pracował dla reżyserów takich jak Antonio Adamo, Max Belocchio, Christoph Clark, Tanja Hayd, Anita Rinaldi, Toni Ribas, Nacho Vidal, Rocco Siffredi i John Leslie[8].
W 2002 pracował na planie filmowym głównie w Europie. W krótkim czasie stał się jednym z najbardziej rozchwytywanych aktorów porno[11]. W marcu 2003 dostał swoją pierwszą nagrodę w Brukseli w Belgii dla najlepszego aktora drugoplanowego w Niemczech, a w październiku 2003 w Berlinie otrzymał nominację do nagrody Venus dla najlepszego zagranicznego wykonawcy roku; wygrał Rocco Siffredi[8].
W hiszpańskiej realizacji Razorback Prezent (The Gift, 2006), nagrodzonej statuetką Ninfa jako najlepszy hiszpański film i za najlepszy scenariusz hiszpański (Roberto Valtueña), z Ramónem Guevarą zagrał postać ambitnego Carlosa. W 2008 na Festival Internacional de Cine Erótico de Barcelona został uhonorowany nagrodą Ninfa w kategorii „najlepszy aktor”[17] za rolę Peque w sensacyjnym filmie fantastycznonaukowym Razorback / Thagson Świat psów (Mundo Perro, 2008) w reż. Roberta Valtueñy. W 2009 na Festiwalu Filmów Erotycznych w Cannes otrzymał nominację do Hot d’Or w kategorii „Najlepszy wykonawca europejski”[18].
W listopadzie 2003 rozpoczął pracę w amerykańskich produkcjach, a w 2004 otrzymał trzy nominacje do nagrody AVN Award w kategoriach: zagraniczny wykonawca roku, najlepsza scena seksu w parze i najlepsza scena seksu analnego[19][20]. W styczniu 2005 podpisał kontrakt z Zero Tolerance Entertainment[21]. Stał się jednym z najbardziej poszukiwanych wykonawców w branży i nakręcił niektóre z najlepszych scen z największymi nazwiskami w porno, takimi jak Dillion Harper, Brandi Love, Riley Reid, Mia Malkova i Kayden Kross[10].
Jego debiutem reżyserskim był film Meet the Fuckers (2005). Wyreżyserował kilka produkcji dla Elegant Angel w Los Angeles pod pseudonimem Grazer. Występował także w parodiach porno filmów hollywoodzkich, w tym Who’s Nailin' Paylin? (2008) w roli rosyjskiego żołnierza, Pirates II: Stagnetti’s Revenge (2008) jako członek załogi, 2040 (2009) w roli robota, Fly Girls (2010) jako pasażer w locie, Top Guns (2011) jako Papa, Śpiąca królewna – Sleeping Beauty XXX: An Axel Braun Parody (2014) jako król Stefan czy Czarna Wdowa – Black Widow XXX: An Axel Braun Parody (2021) w roli rosyjskiego porywacza.
W latach 2011-2018 pracował dla Kink.com[22] w San Francisco w scenach BDSM z Asą Akirą, Jamesem Deenem, Evanem Stone, Markiem Davisem, Ramonem Nomarem i Tonim Ribasem. W realizacji Sisterhood 2 (2013) pojawił się jako ksiądz w scenie z dwiema zakonnicami – Jessicą Jaymes i Nikki Benz. Jednym z najważniejszych wydarzeń w jego karierze był odwrotny gang bang z udziałem Skin Diamond, Adriany Chechik, Carter Cruise, Dahlia Sky i jego żony, Anikki Albrite[10] w Mick Blue is One Lucky Bastard (2014), za który był nominowany do AVN Award w kategorii najlepsza scena seksu grupowego[23].
W 2015 z żoną Anikką Albrite i Claudio Maestro założył firmę producencką BAM Visions, dystrybuowaną przez Evil Angel[24]. W 2016 trafił na listę CNBC „Brudny Tuzin: największe gwiazdy porno” (The Dirty Dozen: Porn's biggest stars). Do branżowej nagrody AVN Award w 2016 zdobył 23 nominacje[25], w 2018 otrzymał 29 nominacji[26], a w 2020 – 19 nominacji[27].
Wystąpił w dramatach Pure Taboo w reż. duetu Bree Mills i Craven Moorehead: Zasiłek: Opieka nad dziećmi (The Allowance: The Babysitting Job, 2017) w roli pana Bauera, który wynajmuje do opieki nad niemowlęciem 18-letnią dziewicę, Nie rozmawiaj z nieznajomymi (Don’t Talk to Strangers, 2017) jako mąż nieznajomej kobiety i luźnej adaptacji porno filmu Annie – Anne Act Three: The Scam (2018) w roli kamerdynera Bruna, Studia w rozdziawioniu (A Study in Gaping, 2018) z Adrianą Chechik w roli opętanego profesora Claremonta i Ojciec spuszczony ze smyczy (A Father Unleashed, 2018) w roli wujka Gusa, który namawia swojego brata (Steve Holmes) do seksu z pasierbicą[28]. W dramacie Ministerstwo zła (Ministry of Evil, 2019) zagrał zboczonego księdza zakonu monastycznego[29]. W telewizyjnym melodramacie Ekspozycja (Exposure, 2019) wystąpił w roli fotografa Dennisa Paula. W komedii Jaye Summers Gets Her Throat Stretched for Choir by the Priest! (2019) pojawił się jako ksiądz.
28 grudnia 2016 znalazł się na liście finalistów alei sław Hall of Fame[30], a 21 stycznia 2017 w Las Vegas podczas gali wręczenia nagród Adult Video News Awards (AVN) otrzymał nagrodę honorową AVN, a także odebrał nagrodę w kategorii wykonawca roku[31][32][33]. W maju 2018 firma Fleshlight w Teksasie wypuściła na rynek atrapę prącia jako odlew zewnętrznych narządów płciowych Micka Blue i sporządziła ich silikonowe kopie[34][35][36].
W sierpniu 2022 zajął drugie miejsce na liście Adult Entertainment Broadcast Network „gwiazdorów porno lata 2022”[37]. W 2024 zdobył 14 nominacji do nagród XBIZ Award[38].
W 2004 grał w Burgtheater w Wiedniu w sztuce Elfriede Jelinek Bambiland w reż. Christopha Schlingensiefa z Udo Kierem[39]. Pojawił się jako Mick w austriackiej komedii Davida Ungera Nigdy nie jest gorzej! (Schlimmer geht’s nimmer!, 2008)[40]. Film był pokazywany na festiwalu Diagonale[41], w austriackich kinach i został wydany na DVD w Niemczech w 2009[42]. Gościł w filmach dokumentalnych: Porno Unplugged (2008)[43][44] i The New Erotic: Art Sex Revolution (2011), a także w programach telewizyjnych, w tym Best in Sex: 2016 AVN Awards (2016)[45]. Był DJem w filmie Fritza Treibera Chimney or Pit (2015)[46].
Wystąpił jako Jules w dramacie Ninji Thyberg Pleasure (2021), prezentowanym na 73. Festiwalu Filmowym w Cannes, który miał swoją premierę 1 lutego 2021 na Sundance Film Festival w sekcji Konkursu Dramatycznego Kina Światowego[47].
We wrześniu 2017 Blue ogłosił swoją nową karierę wyścigową za pośrednictwem YouTube, stwierdzając, że jego marzeniem z dzieciństwa było zostać kierowcą wyścigowym. – „Kiedy byłem małym chłopcem interesowałem się sportami motorowymi. Jestem zdeterminowany, aby ścigać się w IndyCar Series do 2020” – powiedział[48]. Jako licencjonowany kierowca wyścigowy Sports Car Club of America (SCCA)[49][50] podjął współpracę z Abergel Motorsports, sponsorowany przez firmę Bad Dragon w Phoenix stanu Arizona[51]. Następnym krokiem był udział w [USF4] Championship Series 2017, gdzie startował samochodem Mazda MX-5[52][53]. Blue brał również udział w serii American Endurance Racing[48]. W kwietniu 2019 zwyciężył w mistrzostwach Western Endurance Racing Challenge w Buttonwillow[54][55][56].
Data | Tor wyścigowy | Kategoria | Miejsce |
---|---|---|---|
10-12.02.2017 | Michelin Raceway Road Atlanta | Class | 2. miejsce[52] |
21-23.04.2017 | Watkins Glen International | Class | 1. miejsce[52] |
w klasyfikacji generalnej | 1. miejsce[52] | ||
15-17.09.2017 | Summit Point Motorsports Park | Class | 1. miejsce[52] |
w klasyfikacji generalnej | 1. miejsce[52] | ||
20-22.10.2017 | Mid-Ohio Sports Car Course | Class | 1. miejsce[52] |
w klasyfikacji generalnej | 3. miejsce[52] | ||
17-19.11.2017 | National Corvette Museum Motorsports Park | Class | 3. miejsce[52] |
w klasyfikacji generalnej | 2. miejsce[52] | ||
16-18.02.2018 | Michelin Raceway Road Atlanta | Class | 1. miejsce[52] |
w klasyfikacji generalnej | 1. miejsce[52] | ||
6-8.07.2018 | National Corvette Museum Motorsports Park | Class | 1. miejsce[52] |
w klasyfikacji generalnej | 1. miejsce[52] | ||
15-17.02.2019 | Road Atlanta | Class | 1. miejsce[52] |
w klasyfikacji generalnej | 1. miejsce[52] |
18 września 2022 wygrał mistrzostwa National Auto Sport Association Racing na torze wyścigowym WeatherTech Raceway Laguna Seca w Monterey w Kalifornii[57][58]. W styczniu 2023 zajął drugie miejsce w NASA SoCal Regional Championship i mistrzostwach WERC 2022 w Huntington Beach w Regionie Południowej Kalifornii[59]. W maju 2023 wygrał na torze Willow Springs International Raceway w Willow Springs w Kalifornii[60].
W styczniu 2013[61], podczas gali wręczenia nagród AVN związał się z amerykańską aktorką porno Anikką Albrite[62], którą poślubił 14 marca 2014[63]. W 2015 Blue i Albrite zdobyli AVN Award dla wykonawców roku[46], dzięki czemu byli pierwszym w historii małżeństwem, które odebrało jednocześnie nagrody w tej samej kategorii[64][65]. Mick Blue i Anikka Albrite byli opisani w czerwcowym numerze brytyjskiej edycji magazynu „GQ” (2015) przez Ankę Radakovich[66].
W 2018 Blue i Albrite zostali rodzicami[67].
W 2017 na kanale WoodRocket w programie specjalizującym się parodiami porno Ask a Porn Star, Mick Blue wyznał, że jego zdaniem ani Donald Trump, ani Hillary Clinton nie zasługuje na tytuł prezydenta[68].
Swoją przygodę ze sportem Mick Blue rozpoczął jako narciarz zjazdowy w Austrii[69]. Otrzymał certyfikat Divemastera. Jako posiadacz białego pasa w brazylijskim jiu-jitsu, 9 października 2010 zdobył niebieski pas w turnieju brazylijskiego jiu-jitsu w Los Angeles, a z czasem otrzymał brązowy pas[4]. 12 września 2022 Blue ujawnił na swojej oficjalnej stronie na Instagramie, że jest praktykującym brazylijskie jiu-jitsu, który trenował pod okiem Fábio Leopoldo. 16 grudnia 2022 zdobył czarny pas[70].
Rok | Nagroda | Kategoria | Film | Pozostali wykonawcy |
---|---|---|---|---|
2007 | Adam Film World | Najlepszy europejski wykonawca roku[71] | – | – |
2008 | Ninfa | Najlepszy aktor[72] | Mundo Perro (2008) | – |
2010 | AVN Award | Najlepsza scena seksu grupowego[73] | 2040 (2009) | Jessica Drake, Kirsten Price, Alektra Blue, Mikayla Mendez, Kaylani Lei, Tory Lane, Jayden Jaymes, Kayla Carrera, Randy Spears, Brad Armstrong, Rocco Reed, Marcus London i T.J. Cummings |
2012 | AVN Award | Najlepsza scena seksu podwójnej penetracji[74] | Asa Akira Is Insatiable 2 (2011) | Asa Akira i Toni Ribas |
Najlepsza scena seksu triolizmu – chłopak/chłopak/dziewczyna[74] | ||||
Orgazmik Award | Reżyser roku[75] | – | – | |
2013 | AVN Award | Najlepsza scena seksu podwójnej penetracji[76] | Asa Akira Is Insatiable 3 (2012) | Asa Akira i Ramón Nomar |
Najlepszy scena seksu grupowego[76] | Asa Akira, Erik Everhard i Ramón Nomar | |||
Najlepsza scena seksu triolizmu – chłopak/chłopak/dziewczyna[76] | Lexi (2012) | Lexi Belle i Ramón Nomar | ||
XBIZ Award | Najlepsza scena seksu w zagranicznej produkcji[77] | Wasteland (2012) | Lily Carter, David Perry, Lily Labeau, Ramón Nomar i Toni Ribas | |
Inked Award | Scena roku[78] | The Gang Bang of Bonnie Rotten (2013) | Bonnie Rotten, Karlo Karrera, Tony DeSergio i Jordan Ash | |
2014 | XBIZ Award | Najlepsza scena seksu w parze[79] | Hotel No Tell 1 (2013) | Madison Ivy |
Najlepsza scena w zagranicznej produkcji[79] | The Gang Bang of Bonnie Rotten (2013) | Bonnie Rotten, Karlo Karrera, Tony DeSergio i Jordan Ash | ||
AVN Award | Najlepsza scena seksu grupowego[80] | |||
Najlepsza scena seksu analnego[80] | Anikka 1 (2013) | Anikka Albrite | ||
Erotic Lounge Awards | Najlepszy aktor[81] | – | – | |
2015 | AVN Award | Najlepsza scena seksu triolizmu – chłopak/chłopak/dziewczyna[82] | Allie (2014) | Allie Haze i Ramón Nomar |
Wykonawca roku[82] | – | – | ||
Najlepsza scena seksu podwójnej penetracji[83] | Anikka 2 (2014) | Anikka Albrite i Erik Everhard | ||
Najlepsza scena seksu grupowego[82] | Gangbang Me (2014) | A.J. Applegate, John Strong, Erik Everhard, Mr. Pete, James Deen, Ramón Nomar i Jon Jon | ||
Najlepsza scena seksu grupowego[82] | Adriana Chechik, James Deen, Erik Everhard, Criss Strokes i John Strong | |||
XBIZ Award | Najlepsza scena seksu grupowego[84] | |||
Venus Award | Nagroda Jury dla najlepszej pary porno[85] | – | Anikka Albrite | |
XRCO Award | Wykonawca roku[86] | – | – | |
Spank Bank Award | Penis roku[87] | – | – | |
Inked Award | Najlepsza scena grupowa[88] | All About That Orgy (2014) | Skin Diamond, Kleio Valentien, Joanna Angel, Natalia Marie, James Deen i Mr. Pete | |
2016 | AVN Award | Najlepsza scena seksu analnego[89] | Being Riley (2015) | Riley Reid |
Wykonawca roku[90] | – | – | ||
Najlepsza scena seksu grupowego[90] | Gangbang Me 2 (2015) | Keisha Grey, James Deen, Jon Jon, John Strong i Erik Everhard | ||
Najlepsza scena seksu triolizmu – dziewczyna/dziewczyna/chłopak[89] | Anikka’s Anal Sluts (2015) | Anikka Albrite i Valentina Nappi | ||
Inked Award | Reżyser roku[91] | – | – | |
Scena roku[91] | Anal Intoxication (2015) | Rachael Madori | ||
2017 | XBIZ Award | Najlepsza scena seksu w zagranicznej produkcji[92] | Babysitting the Baumgartners (2016) | Anikka Albrite i Sara Luvv |
Najlepsza scena seksu w całości realizacji[92] | Natural Beauties (2016) | Kendra Sunderland | ||
AVN Award | Najlepsza scena seksu chłopak/dziewczyna[93] | |||
Najlepsza scena seksu podwójnej penetracji[93] | Abella (2016) | Abella Danger i Markus Tynai | ||
Wykonawca roku[94] | – | – | ||
AVN Hall of Fame (Aleja Sław)[95] | – | – | ||
XRCO Award | Wykonawca roku[96] | – | – | |
Urban X Awards | Najlepsza latynoska realizacja[97] | Latin Asses 3 (2016) | – | |
NightMoves Awards | Najlepszy wykonawca[98] | – | – | |
2018 | AVN Award | Najlepsza scena seksu podwójnej penetracji[99] | Angela 3 (2017) | Angela White i Markus Tynai |
Najlepsza scena seksu grupowego[99] | Angela White, Xander Corvus, Markus Dupree, Toni Ribas i John Strong | |||
Najlepsza scena triolizmu – dziewczyna/dziewczyna/chłopak[99] | Young & Beautiful (2016) | Riley Reid i Megan Rain | ||
XRCO Award | XRCO Hall of Fame (Aleja Sław)[100][101] | – | – | |
2019 | AVN Award | Najlepsza scena seksu grupowego[102] | After Dark (2018) | Tori Black, Jessa Rhodes, Mia Malkova, Kira Noir, Ana Foxxx, Angela White, Abella Danger, Bambino, Vicki Chase, Ricky Johnson, Ryan Driller i Alex Jones |
XRCO Award | Najlepsza scena seksu w realizacji gonzo[103][104] | Cam Girls: The Movie (2018) | Ginger Banks | |
Urban X Awards | Urban X Awards Hall of Fame (Aleja Sław)[105][106] | – | – | |
2020 | AVN Award | Najlepsza scena gang bangu[107] | Angela White: Dark Side (2019) | Angela White, Markus Dupree, Steve Holmes, Prince Yahshua, Jon Jon, Jon Strong, Robby Echo, Eric John, Rob Piper, Mr. Pete i Eddie Jaye |
Najlepsza scena seksu chłopak/dziewczyna[107] | Unlocked (2018) | Gianna Dior | ||
2021 | AVN Award | Najlepsza scena seksu POV[108] | Emily Willis: Car BJ & POV Fucking (2020) | Emily Willis |
Najlepsza scena seksu z podwójną penetracją[108] | The Insatiable Emily Willis (2020) | Emily Willis i Steve Holmes | ||
2022 | XBIZ Award | Wykonawca roku[109] | – | – |
Najlepsza scena seksu - prezentacja wykonawców[109] | Influence: Emily Willis (2021) | Emily Willis i Dante Colle | ||
Fleshbot Award | Najlepsza scena seksu grupowego[110] | The Gangbang of Savannah Bond (2021) | Savannah Bond, John Strong, Rob Piper, Jax Slayher, Alex Jones i Alex Mack | |
Film roku[110] | Drift (2021) | Violet Myers, Maitland Ward, Danny Mountain, Anton Harden, Seth Gamble, Alex Jones, Little Dragon, Jamie Knoxx i Flex Fitcock | ||
AVN Award | Najlepsza scena seksu analnego[111] | Psychosexual Part 2 (2021) | Gianna Dior | |
2023 | AVN Award | Najlepsza scena seksu oralnego[112] | Laney Grey Deepthroats All Day (2022) | Laney Grey |
Najlepsza scena seksu z podwójną penetracją[112] | Gia Scene 1: Double Penetration! (2022) | Gia Derza i John Strong | ||
Najlepsza scena seksu zespołu tagów (mężczyzna/kobieta/mężczyzna)[112] | Gianna 4 You (2022) | Gianna Dior i Steve Holmes | ||
Najlepsza scena gangbangu[112] | Take Control (2022) | Angela White, John Strong, Isiah Maxwell, Zac Wild i Oliver Flynn | ||
XBIZ Award | Najlepsza scena seksu — prezentacja wykonawcy[113] | April Olsen Knows Best (2022) | April Olsen, Alex Jones i Rob Piper | |
Najlepsza scena seksu — film fabularny[113] | Drift (2022) | Maitland Ward i Seth Gamble | ||
Najlepsza scena seksu — gonzo[113] | Take Control (2022) | Angela White, Oliver Flynn, Isiah Maxwell, John Strong i Zac Wild | ||
XRCO Award | Wykonawca roku[114] | – | – | |
2024 | XBIZ Award | Najlepsza scena seksu – prezentacja wykonawców[115] | Luna Star: Seduce & Destroy (2023) | Luna Star, Damon Dice i Oliver Flynn |