Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | |
Powierzchnia |
525 km² |
Wymiary |
35 × 15 km |
Miejscowości nadbrzeżne | |
Położenie na mapie Papui-Nowej Gwinei | |
10°22′S 150°30′E/-10,366667 150,500000 |
Milne Bay – obszerna zatoka w prowincji Milne Bay, na południowo-wschodnim krańcu Nowej Gwinei w państwie Papua-Nowa Gwinea. Mająca ponad 35 km długości i 15 km szerokości. Stanowi dogodne, głębokowodne kotwicowisko, otoczone od północy i południa gęsto zalesionym pasmem górskim Stirling, z wąskim bagnistym pasem wybrzeża zarośniętego mangrowiem i sago[1].
Nazwa zatoki pochodzi od nazwiska brytyjskiego admirała Alexandra Milne’a (1806–1896). Nadał ją w 1873 roku późniejszy kontradmirał (rear admiral) John Moresby (1830–1922).
Zatoka odkryta została przez hiszpańskiego podróżnika i odkrywcę Luisa Torresa (1565–1610) w lipcu 1606 roku podczas wyprawy w poszukiwaniu Terra Australis Incognita[2].
Zbadał ją dokładniej komandor Owen Stanley (1811–1850), (RN) w roku 1850[3].
Podczas II wojny światowej w tym rejonie stoczona została w 1942 roku bitwa w Zatoce Milne’a, a od końca 1943 roku zatoka pełniła funkcję głównej bazy zaopatrzeniowej wojsk alianckich prowadzących walki na Nowej Gwinei, do czasu rozbudowy wysuniętej bazy w Finschhafen, co było możliwe po zakończeniu walk o półwysep Huon.
Do stycznia 1944 roku w zatoce kotwiczyło około 140 statków i okrętów, co powodowało przeciążenie urządzeń przeładunkowych i magazynów bazy. Rozluźnienie nastąpiło po otwarciu portu w Finschhafen i znacznej rozbudowie bazy w Zatoce Milne’a[4]. Głównym problemem na Nowej Gwinei była malaria, a w zatoce przypadków zachorowań było najwięcej[5].