gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Oleszyce – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Oleszyce z siedzibą GRN w Oleszycach (wówczas wsi) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie lubaczowskim w woj. rzeszowskim na mocy uchwały nr 26/54 WRN w Rzeszowie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki wszedł obszar dotychczasowej gromady[5] Oleszyce ze zniesionej gminy Oleszyce oraz obszar dotychczasowej gromady Futory ze zniesionej gminy Oleszyce Stare w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 14 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
31 grudnia 1961 do gromady Oleszyce włączono obszar zniesionej gromady Oleszyce Stare w tymże powiecie[8].
1 stycznia 1969 do gromady Oleszyce włączono wieś Borchów z gromady Dąbków w tymże powiecie[9].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10]. 1 stycznia 1973 w powiecie lubaczowskim powstała współczesna gmina Oleszyce[11] (funkcjonująca do 1954 gmina Oleszyce składała się z samych Oleszyc).