Ten artykuł od 2011-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tego artykułu.

Palowanie – jedna z grup robót fundamentowych polegająca na osadzaniu w gruncie przy użyciu odpowiednich technologii stałych pali.

W procesie palowania można wyróżnić fazy:

Technologie palowania

metoda KPF (Franki)
- na dnie rury obsadowej tworzy się korek z betonu lub kruszywa i wbija się go przy użyciu młotów wciągarkowych
- po wbiciu na żądaną głębokość formuje się trzon pala, jednocześnie wyciągając rurę obsadową i wbijąc "półsuchą" mieszankę betonową
- pale dodatkowo można zbroić
- nośność pali do 200 ton, długości do 25 m

metoda Vibro
- rury obsadowe zakończone butem stalowym lub żelbetowym, wbijane w grunt przy użyciu kafarów z młotami
- formowanie pala w rurze obsadowej poprzez wprowadzanie porcjami mieszanki betonowej o konsystencji plastycznej i wyciąganie rury dodatkowo uderzanej młotem
- długość pali do 20 m

metoda Alcon
- rura obsadowa odpowiednio zakończona u dołu stożkowym zgrubieniem z butem, wkręcana i jednocześnie wciskana siłą ok. 20 ton
- mieszanka betonowa wprowadzana poprzez specjalny pojemnik na szczycie rury obsadowej a rura jest jednocześnie wykręcana i wyciągana z siłą ponad 40 ton

metoda Wolfsholz
- rura obsadowa wprowadzana we wcześniej wykonany otwór wiertniczy wykonywany zazwyczaj ręcznie przy użyciu prostych narzędzi
- przy formowaniu pala do rury obsadowej doprowadza się sprężone powietrze, które usuwa z otworu wodę gruntową a jednocześnie wciska płynny beton doprowadzany przez specjalny podajnik
- metoda stosowana w wyjątkowych sytuacjach (trudny dostęp, kiedy są niedopuszczalne wstrząsy)
- długość pali do 20 m

metoda HW
- podobna do technologii Wolfsholz, jedynie wiercenie otworów odbywa się przy użyciu wybieraków dłutowych, a zagłębianie rury dokonywane jest mechanicznie głowicą pokrętną

metoda Benoto
- rura obsadowa pogrążana w grunt ruchem pokrętnym przy użyciu zestawu siłowników hydraulicznych
- następnie wiercenie otworu w zagłębionej rurze obsadowej przy zastosowaniu wybieraka dłutowego
- formowanie pala podczas wyciągania rury obsadowej; w zależności od tego czy w otworze jest woda, beton układany za pomocą rury kontraktorowej lub po prostu wrzucany do otworu

metoda Salzgitter
- otwór wykonywany przy użyciu wierteł wprawianych w ruch obrotowy poprzez żerdź wiertniczą i stół obrotowy; dodatkowo układ pomp wysysa urobek przez otwór w żerdzi lub wytłacza poza żerdzią
- betonowanie pala podobnie jak w metodzie Benoto

metoda Icos-Weder
- otwór drążony w płuczce iłowej przy użyciu specjalnego chwytaka
- formowanie pali podobnie jak w metodzie Benoto i Salzgitter
- metoda stosowana do wykonywania głębokich lub obszernych palowań

budowa	budowa nadbudowa odbudowa rozbudowa
pozostałe	montaż przebudowa remont rozbiórka

Przypisy

Kategoria