1993 | |
---|---|
1994 |
|
1995 |
|
1996 |
|
2004 |
|
---|---|
2005 |
|
2006 |
|
2007 |
|
2008 | |
2009 |
|
2010 |
|
---|---|
2011 |
|
2012 |
|
2013 | |
2014 |
|
2015 |
|
2016 |
|
2017 |
|
2018 |
|
2019 |
|
2020 |
|
---|---|
2021 |
|
![]() | |||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Peter Edward Rose | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
Charlie Hustle | ||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
14 kwietnia 1941 | ||||||||||
Odbijał |
lewą i prawą | ||||||||||
Rzucał |
prawą | ||||||||||
Debiut |
8 kwietnia 1963 | ||||||||||
Ostatni występ |
17 sierpnia 1986 | ||||||||||
Statystyki | |||||||||||
Średnia uderzeń |
0,303 | ||||||||||
Home runy |
160 | ||||||||||
Uderzenia |
4256 | ||||||||||
RBI |
1314 | ||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||
| |||||||||||
Kariera menedżerska | |||||||||||
| |||||||||||
Strona internetowa |
Peter Edward Rose, Sr. (ur. 14 kwietnia 1941) – amerykański baseballista, który występował na pozycji pierwszobazowego, trzeciobazowego i zapolowego[1]. Jest liderem w Major League Baseball w klasyfikacji wszech czasów pod względem liczby uderzeń (4256), rozegranych meczów (3562) oraz podejść do uderzeń (14053)[2].
Zawodową karierę rozpoczął w zespołach niższych lig – Geneva Redlegs, Tampa Tarpons oraz w Macon Peaches, dla których rozegrał 354 mecze i miał średnią uderzeń 0,317[3]. W MLB zadebiutował 8 kwietnia 1963 roku w barwach Cincinnati Reds. 10 lat później został MVP National League. Wraz z zespołem Reds dwukrotnie zwyciężył w World Series (w 1975 roku został wybrany MVP finałów)[4]. 5 maja 1978 roku został trzynastym w historii zawodnikiem, który zaliczył 3000. uderzenie[4].
W 1979 roku Rose podpisał kontrakt z Philadelphia Phillies wart 3 225 000 dolarów i stał się najlepiej opłacanym baseballistą w lidze[4][5]. Rok później Phillies wywalczyli swój pierwszy mistrzowski tytuł. W 1984 roku przeszedł do Montreal Expos, w którym osiągnął pułap 4000 uderzeń w karierze[4]. 15 sierpnia 1984 roku stał się grającym menadżerem Cincinnati Reds. We wrześniu 1985 roku wyprzedził Ty Cobba pod względem liczby uderzeń. Karierę zakończył w wieku 45 lat. Do sierpnia 1989 roku pozostał menadżerem Reds[4].
W 2007 roku, po czternastu latach zaprzeczeń, przyznał się do obstawiania meczów Cincinnati Reds, podczas gdy był menadżerem tego zespołu[6][7]. Został za to zawieszony dożywotnio przez komisarza MLB Barta Giamattiego[8]. W związku z tym nie może zostać członkiem Galerii Sław, klub Cincinnati Reds nie może także zastrzec numeru 14, z którym występował[8][9].
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
MVP National League | 1973 | [10] |
17× All-Star | 1965, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1985 |
[11] |
2× Gold Glove Award | 1969, 1970 | [12] |
Silver Slugger Award | 1981 | [13] |
NL Rookie of the Year Award | 1963 | [1] |
3× zwycięzca w World Series | 1975, 1976, 1980 | [14] |
World Series MVP | 1975 | [15] |
Major League Baseball All-Century Team | [16] |