Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Piotr Zajlich (ur. 26 czerwca 1884 w Warszawie, zm. 18 kwietnia 1948 w Piasecznie k. Warszawy) – polski tancerz i choreograf.
Uczęszczał do warszawskiej szkoły baletowej, gdzie był uczniem Jana Walczaka i Rafaela Grassiego. Występował między innymi z zespołem Siergieja Diagilewa i Anny Pawłowej[1]. W latach 1917–1934 był dyrektorem baletu Teatru Wielkiego w Warszawie. Do jego najbardziej znanych inscenizacji zalicza się Pana Twardowskiego Ludomira Różyckiego, Świteziankę Eugeniusza Morawskiego, Pieśni miłosne Hafiza Karola Szymanowskiego. Dyrektor warszawskiej szkoły baletowej[2].
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 74-4-1)[3].