Powiat grodzki[1] (powiat miejski[2], kalka z niem. Stadtkreis) – jednostka samorządu terytorialnego w Polsce, w okresie międzywojennym. Powiaty grodzkie (wówczas nazywane „miejskimi”) istniały w Polsce także po II wojnie światowej. Szczebel powiatów zniesiono w ramach reformy administracyjnej przeprowadzonej w 1975 r.
Rozważano ich ponowne utworzenie w ramach reformy samorządu terytorialnego, która weszła w życie 1 stycznia 1999 r. Jedna z dyskutowanych koncepcji przewidywała utworzenie dwóch rodzajów powiatów: grodzkich i ziemskich.[potrzebny przypis] Ostatecznie utworzono powiaty tylko jednego rodzaju (bez żadnego przymiotnika w nazwie). Jednocześnie największym miastom powierzono zadania powiatów, jednak nadal pozostały one gminami.
Obecnie termin „powiat grodzki”, jako potoczny, stosowany jest czasami w stosunku do miast na prawach powiatu, pomimo że nie są one powiatami.