wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna |
84 |
Kod pocztowy |
22-600[4] |
Tablice rejestracyjne |
LTM |
SIMC |
0902435 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Tomaszów Lubelski ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego ![]() | |
![]() |
Przeorsk – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Tomaszów Lubelski[5][6].
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Tomaszów Lubelski[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 465 mieszkańców[8].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Przenajświętszej w Łaszczówce[9].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0902441 | Długie | część wsi (zniesiona w 2023 r.[10]) |
0902458 | Dulne | część wsi |
0902464 | Klimowica | część wsi |
0902470 | Sutki | część wsi |
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1387 roku, jako własność Benedykta, kasztelana halickiego. Wieś była położona w księstwie bełskim, które w 1462 roku zostało przyłączone do Polski, jako województwo bełskie. W latach 1772–1809 wieś była pod zaborem austriackim, a w latach 1809–1815 w Księstwie Warszawskim. W 1815 roku wieś znalazła się pod zaborem rosyjskim w Królestwie Polskim. W 1918 roku tereny te powróciły do II Rzeczypospolitej.
W 1472 roku w regestrach poborowych była wzmiankowana cerkiew i 8 łanów gruntów parafialnych[11]. W 1596 roku cerkiew przeszła do Unii Brzeskiej. Po włączeniu tych terenów w skład Galicji, podczas reform józefińskich, Austriacy zlikwidowali parochię w Przeorsku, a cerkiew stała się filią parochii w Korhyniach, ale w 1811 roku ponownie już istniała parochia w Przeorsku z cerkwią filialną w Korhyniach. Przed 1811 rokiem w Przeorsku zbudowano nową drewnianą cerkiew pw. św. Kosmy i Damiana. W 1875 roku decyzją władz carskich cerkiew została zmieniona na prawosławną. Parochami cerkwi byli m.in.: Teodor Świdnicki, Leon Świdnicki, Maciej Obuchowicz, Mateusz Obuchowicz, Jan Żupawski, Jan Zubański, Ignacy Krypiakiewicz[12].
2 lipca 1938 roku w ramach akcji repolonizacyjnej władze powiatowe, gminne i policja zaproponowali prawosławnym mieszkańcom Przeorska przejście na katolicyzm, a gdy spotkali się z odmową 9 lipca cerkiew zburzyli[13]. W 1943 roku we wsi było zamieszkałych 615 Ukraińców i 199 Polaków[14].