![]() | |
![]() Sacra Infermeria w 2016 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Powierzchnia użytkowa |
7000 m²[1] |
Rozpoczęcie budowy |
1574[2] |
Ukończenie budowy |
1574 |
Ważniejsze przebudowy |
1660–1666, 1712 |
Pierwszy właściciel |
Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty |
Obecny właściciel |
Mediterranean Conference Centre |
Położenie na mapie Malty ![]() | |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Sacra Infermeria (malt. Il-Furmarija, ang. Sacra Infermeria, pol. Święty Szpital) – dawny szpital zakonny z najdłuższym oddziałem na świecie, obecnie centrum konferencyjne Mediterranean Conference Centre[3][4] (malt. Dar il-Mediterran għall-Konferenzi).
Pierwotny szpital zakonny został zaprojektowany przez Girolamo Cassara, maltańskiego architekta i inżyniera wojskowego, który w latach sześćdziesiątych, siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XVI wieku zaprojektował oraz nadzorował budowę kilkudziesięciu najważniejszych budynków w stolicy Malty, m.in. Pałac Wielkiego Mistrza i konkatedrę św. Jana oraz np. Verdala Palace w Siġġiewi[5]. Budowę szpitala rozpoczęto w 1574 za rządów wielkiego Mistrza Jeana L’Evesque de la Cassière’a, ukończono w końcu XVI wieku. Zastąpił on stary szpital zakonny w Birgu. Służył zakonnikom z Malty, oraz z kontynentu, a także pielgrzymom do Ziemi Świętej. Miał dwie apteki. W 1596 roku szpital rozbudowano dodając skrzydło dla pacjentów chorych na choroby zakaźne i weneryczne.
Za panowania wielkiego mistrza Raphaela Cotonera w latach 1660 – 1663 dobudowano dodatkowe oddziały. Kolejny Wielki Mistrz Nicolas Cotoner, kontynuował prace przy rozbudowie szpitala. Za jego panowania w 1676 roku otworzono szkołę anatomii i chirurgii[6]. Kolejne duże prace przy rozbudowie szpitala zostały wykonane za panowania Ramona Perellosa. Rozpoczęły się w 1712 roku i polegały na dobudowaniu kaplicy, laboratorium oraz apteki[6].
W 1787 roku w szpitalu były 563 łóżka, a po uzupełnieniu mógł pomieścić 914 pacjentów. Szczycił się najdłuższym oddziałem szpitalnym na świecie o długości 155 m, tzw. Długim Holem[4].
Budynek służył zakonowi do roku 1798, do momentu francuskiej okupacji Malty, kiedy to został przejęty przez wojska Napoleona. Obiekt zmienił nazwę na Grand Hôspital, jak i nadal pełnił swoje funkcje jako Hopital Militaire. W czasie krótkiego użytkowania obiektu przez Francuzów, dokonano kilku usprawnień w obiekcie, miały one na celu poprawę wentylacji, kanalizacji oraz oświetlenia szpitala[6].
Po zajęciu wyspy przez Brytyjczyków obiekt został przejęty armię. Pod nazwą Station Hospital służył jako szpital dla wojsk stacjonujących na Malcie do 1918 roku[3]. W latach 1918 – 1940 budynek mieścił Komendę Główną Policji.
W czasie działań wojennych podczas II wojny światowej szpital został uszkodzony. Po odbudowie pełnił różne funkcje, był m.in. siedzibą teatru dziecięcego, szkołą. Od 1979 roku obiekt jest siedzibą Mediterranean Conference Centre. W 2016 roku obiekt był miejscem finału Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci[7].
Obiekt został wpisany na listę National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod numerem 01137[2].