Data i miejsce urodzenia |
19 kwietnia 1869 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
sierpień 1943 |
Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP) | |
Okres |
od 10 lutego 1919 |
Poseł I kadencji Sejmu (II RP) | |
Okres |
Salomon Weinzieher (ur. 19 kwietnia 1869 w Białymstoku, zm. w sierpniu 1943 w KL Auschwitz[1]) – polski lekarz żydowskiego pochodzenia, poseł na Sejm Ustawodawczy oraz I kadencji II Rzeczypospolitej
Urodził się 19 kwietnia 1869 w Białymstoku, w rodzinie Hersza i Miny z Flachów. Był bratem przedsiębiorcy Gustawa Weinziehera. Ukończył gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim. Studiował na wydziale medycznym Uniwersytetu Warszawskiego, wydalony za działania politczne[2]. Dyplom lekarski uzyskał w 1897 w Kijowie[3]. Osiadł w Będzinie. Został dyrektorem tamtejszego szpitala, a także radnym miejskim. W latach 1907–1913 był sekretarzem Towarzystwa Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego. Był prezesem Zarządu Gminy Żydowskiej w Będzinie. Zaangażował się w działalność społeczną – był od 1909 prezesem Towarzystwa Dobroczynności Wyznania Mojżeszowego w Będzinie. W latach 1919–1927 i 1938–1939 sprawował mandat poselski jako poseł bezpartyjny. Od 1925 był przewodniczącym rady miejskiej Będzina.
Podczas II wojny światowej został uwięziony w będzińskim getcie, a następnie w 1943 deportowany do Auschwitz[1][4].
Od 28 marca 1897 był mężem Anny z Federów[2]. Jego synami byli lekarz Jan Jakub Weinzieher (ur. 1908); który w latach 30. pracował jako chirurg w Szpitalu Żydowskim w Sosnowcu przy ul. Konrada[5][6]; zamordowany później w Katyniu oraz prawnik Michał Weinzieher, który na początku II wojny światowej poślubił poetkę Zuzannę Ginczankę.