Sarit Chadad podczas koncertu (2013) | |
Imię i nazwisko |
Sara Chudadatow |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
20 września 1978 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1994 roku |
Wydawnictwo |
Avi Guetta Records/Play Records (1995-2000) |
Powiązania |
Awi Gu’eta |
Strona internetowa |
Sarit Chadad (hebr. שרית חדד), właśc. Sara Chudadatow (hebr. שרה חודדטוב; ur. 20 września 1978 w Afuli) – izraelska wokalistka, jedna z najpopularniejszych artystek w kraju[1], reprezentantka Izraela podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2002 roku.
Chudadatow urodziła się w tradycyjnej rodzinie Żydów górskich jako najmłodsza z dziewięciorga rodzeństwa. Jej rodzina przeniosła się z Afuli do Hadery[2].
Chadad zna wiele języków obcych, komunikuje się w językach: hebrajskim, francuskim, angielskim, arabskim, gruzińskim, bułgarskim, tureckim, greckim i adygejsko-kabardyjskim.
Chadad zaczęła występować na scenie w wieku ośmiu lat, grając na fortepianie w lokalnych klubach[2]. Dwa lata później wzięła udział w konkursie młodych talentów, na którym zagrała na fortepianie. Oprócz tego, uczyła się gry na organach, gitarze, akordeonie i darbuce. Jako piętnastolatka dołączyła do składu zespołu Hadera Youth Band, rok później została dostrzeżona przez Awiego Gu’etę, który został jej menedżerem[2].
W 2002 roku została wybrana wewnętrznie[3] przez krajowego nadawcę publicznego Israel Broadcasting Authority (IBA)[4] na reprezentantkę Izraela podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji[5]. W marcu[6] w programie Meny Pe'er Show wokalistka miała zaprezentować swój konkursowy utwór[7] – „Nadlik be-jachad ner (Light a Candle)”, nagrany we współpracy Izraelskiej Orkiestry Filharmonicznej[8], jednak transmisję odwołano z powodu strajku pracowniczego w siedzibie stacji[9][10]. Premiera piosenki odbyła się ponad tydzień później[11][12][13]. W finale Konkursu Piosenki Eurowizji, który odbył się 24 maja w Saku Suurhall w Tallinnie, Chadad wystąpiła w towarzystwie chórzystek: Shirley Nov, Natalie Dotan i Ortal Ofek, oraz skrzypaczek: Jeleny Tamarow i Galii Ariel[14][15][16]. Jak wyznała sama wokalistka, dzięki propozycji chciała spowodować, żeby wszystkie kraje się zjednały i dzieliły ze sobą pokój[17]. Artystka zajęła ostatecznie 12. miejsce w końcowej klasyfikacji, zdobywając łącznie 37 punktów[18].
Według izraelskiej prasy, belgijski komentator konkursu, André Vermeulen, miał nawoływać do bojkotu utworu Chadad, mówiąc: [piosenka] nie jest zła, ale miejmy nadzieję, że Izrael nie wygra. To nie jest czas dla Izraelczyków na organizację Konkursu Piosenki Eurowizji[19]. Flamandzki nadawca VRT skopiował treść komentarzy i wysłał je do izraelskiej ambasady w Belgii. Ambasada oświadczyła, że wypowiedzi Vermeulena nie są tymi samymi, które zostały zacytowane w prasie, dlatego skierował notatki do Izraela[20]. Po finale konkursu jeden ze szwedzkich księży zagroził pozwaniem do sądu krajowego komentatora konkursu, Christera Björkmana, za stwierdzenie podczas transmisji, że Izrael nie zasługuje na punkty z powodu swojej sytuacji politycznej[21]. Dziennikarz miał powiedzieć także, że Izrael nie powinien brać udziału w konkursie za to, co robią Palestyńczykom[19]. Izraelskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych oświadczyło, że jeżeli okaże się, że takie komentarze rzeczywiście padły, zareagujemy natychmiast i podejmiemy odpowiednie kroki. Opinia została przedstawiona rządom obu krajów[19].
Przed udziałem w konkursie, Chadad wydała swój debiutancki album, zatytułowany Jalda szel ahawa/Child of Love (hebr. ילדה של אהבה), który promowała m.in. eurowizyjna propozycja[22][8]. Rok później wydała płytę pt. Rak ahawa tawi ahawa/Only Love Will Bring Love (hebr. רק אהבה תביא אהבה[23]. W 2005 roku ukazał się jej trzeci krążek – Miss Music (hebr. מיס מיוזיק)[24], w grudniu 2006 roku wokalistka wyjechała do Nowego Jorku, Miami i Los Angeles w ramach trasy koncertowej, zatytułowanej Sing with Sarit. Latem 2007 roku amerykańska wokalistka Madonna przyznała, że jest fanką Chadad i lubi słuchać jej twórczości podczas obiadów, które je w jednej z koszernych restauracji niedaleko swojej rezydencji[25].
W 2008 roku ukazał się debiutancki album kompilacyjny Chadad pt. Ha-osef/The Collection[26], rok później premierę miał jej kolejny krążek studyjny, zatyułowany Meroc ha-chajjim/Life as a Race (hebr. מרוץ החיים)[27]. W tym samym roku telewidzów krajowej stacji muzycznej Channel 24 uznali Chadad za artystkę dekady[28]. W 2012 roku piosenkarka została jurorską i mentorką w izraelskiej wersji formatu The Voice[2].